31 Mart 2011

"Sevgili Günlük" gibi klişe bir lafla başlayacağımı mı düşündün yoksa? Hadi lan ordan..

Dinle günlük. Anlatacağım o kadar çok şey var ki. Aslında nerden, nasıl başlanır bende bilmiyorum. Ve ben birçok şeyi bilmiyorum aslında. Vazgeçmek hariç.

Dün gece uyurken kahrolası bilinçaltımın rüya-kabus karışımı bir senaryo ile gerçekleri göstermesi münasebetiyle uyandım. Saat 04.03’dü. 04.04 olsaydı "şuan beni düşünüyor" diye avuturdum belki kendimi. Ama olmadı. Sonra uyku da tutmadı zaten. Dışarı çıktım. Bazen çıkarım öyle bilirsin. Sokak başlarını tutmuş eli muştalı yalnızlıklar çevirdi etrafımı. Bir köşede eşcinsel aldatılmışlıklar Eros’u beceriyordu ki bu ibadet bile sayılmazdı. Aslına bakarsan bunların hiçbiri de umrumda değildi hani.

Günlük, her geçen gün mobilize kanserler selam veriyor bana. Samimi değiller sanki bıyık altından gülüyorlarmış hissi. Ama onların bıyığı yok ki. Bazen bir sigara içeyim diyorum içimde bir yerlerde biri bağırıyor. Parçalıyor ciğerlerimi. Ki onlar bile ak değiller artık. Karaciğerim yalnızlıktan yakınırdı küçükken. Ona iki yeni kardeş verdim.

Günlük, giden kişi yani o, sigara içmemi istemezdi ve ben ona giderken "seni içime hapsettim, hep orda kalacaksın" demiştim. Acaba hâlâ oralarda bir yerlerde de sigara içmeme mi kızıyor? Ona bakacak olursan o bana zarar vermezdi. Ama içimdeki veriyor. Ağzımdan, burnumdan kan geliyor bazen. Bilirsin gelir arada öyle. Onlar bile bu bedeni terketme telaşında. Haklılar. O gittiği gün içimden fay kırıkları geçti. Çok sarsıldı tüm vücudum. Eğer bir yerde deprem olmuşsa, büyük olmuşsa, sarsıcıysa, halk orada durmaz. Kaçar. Hücrelerim de benim halkım ve kaçıyorlar.

Bu sabah telefon çaldı. Üzerimde bir Graham Bell heyecanı ile koştum. Telefondaki ses Mine’yi sordu bana. Mine yok burda. Mine kim hem? Yanlış tuşlanacak başka numara mı yok be adam!

Öyle umutlanıyorum işte bazen. Geri gelir, arar diyorum. Gelen giden yok.
Vazgeçiyorum artık umutlardan da. Zaten umudu olmayan herhangi bir kişi artık ölüdür. Ki ben vazgeçmeleri iyi bilirim bilirsin.

İsviçreli bilim adamları; sizler de iyi bilin beni o halde.