Güneşin batmasını bekler gibi bekliyorum bir karanlığı, gözyaşlarını, yalnızlığı...Seni bana hatırlatan o karanlık, gözyaşları, yalnızlık her sabah sana kavuşmak için bekliyorum.Bir geceyi ve gecenin en karanlık günahını Güneşin o ıssız sabahında, bir kalbin en masum anında bekliyorum yine.Karanlığın en uçsuz bucaksız gölgelerinde seviyorum seni her gece gibi bu karanlıkta bitiyor , düşüyor yıldızlar gökyüzünden ve tekrar doğuyor Güneş karanlık bir gecenin ayazından tekrar tekrar bıkmadan ve sen gidiyorsun oysa her gidiş geride kalanı öldürecek şeyi içinde barındırır...Acı gibi ve ben her gidişinde ölüyorum.

Sen gittin diye seven bir kalbi paslı gecenin soğuk ayazlarında öldürmeyeceğim bir intihara sürüklemeyeceğim onu ben ölebilirim sevgilim senin için canımdan vazgeçebilirim ama sırf kendim için seni hasretle içinde taşıdığım bir kalpten vazgeçemem onu sevdanın ateşlerinde kül edemem ama istersen tek bir kurşun yetebilir , sen gecelerce yalvaracaksan toprağını gözyaşlarınla ıslatacaksan, alev alev yanacaksan dönmem için ölebilirim , sırf sen gitmeme izin verdiğin için bir sokağın en karanlık köşelerinde kendi ölümünü bekleyeceksen bana kavuşmak için o tetiği ben çekerim sevgilim...

Bazen ölmek istesende ölemezsin tıpkı senden vazgeçebilmek gibi sadece beklersin bir hasta nasıl beklerse azraili bende öyle bekliyorum seni gelirsen aldığım son nefesin sebebi , gelmezsen her nefeste kalbimdeki acının nedeni hayat öyleki her seçenektede katilimsin!


GÖÇEBE RÜZGAR...