K A R D E L E N
Bu gün pazartesi gecesi ; Seni bana sevdiren Türküyü dinliyorum.Yine gözlerim kapalı, belki bin defa dinledim.
O müzik ; Seni bana getiriyor, o sazın nağmeleri seni hatırlatıyor.Sensiz bu hayatın tadı yok.
Gün geçtikçe daha çok seviliyorsun ne mutlu sana...! Birde beni görsen, dünyanın en mutsuz insanı ben oldum.
Kara gözlüm benden niçin kaçıyorsun ? Beni kendine bağlayıpta niçin unutuyorsun ? Benim senden isteğim ; Senin o güzel sohbetin, konuşman, o güzel sesini duymam. Sensiz herşeyin önünde bir perde var. Yalnız seni görebiliyorum. Senden başka hiçbir şeyi göremiyorum. Senden isteğimi çok görme, Seni uzaktan dahi görsem dünyanın en mutlu insanı ben oluyorum...Hoşça kal TÜRKMEN GÜZELİM.


K A R D E L E N
Sınavdan çıkıp da yanıma geldiğinde inan ki bir ateşe düşmüş gibi oldum. Sana bakmaya dahi kıyamadığım güzelliğin karşımda duruyor, benimle konuşuyor.Dünyanın en mutlu, sevinçli insanı benim.
Ne yazık ki gördüğüm bu güzellik biraz sonra kayboldu. Ardında mahzun bir gönül bırakıp gitti. Gitsen de seni bir anlık görebilmem bana yetiyor. Seni gördüğüm an gözlerimin önünden hiç gitmiyor.
Senin için, seni görebilmek uğruna devamlı oradayım. Yeter ki senin gezdiğin yerleri görebileyim. Sen gelsen de gelmesen de bana büyük bir mutluluk bağışlamış oluyorsun. Senden sevgi isteyen bu insanı görmüyorsun...!
Hoşça kal SEVGİ PINARIM.


K A R D E L E N

Bu hafta da seni göremedim. İçimde bir huzursuzluk, hiç bir yere sığmıyorum.Çaresizlik içindeyim. O gülen yüzünü görebilmek için her şeyimi veririm. Gözlerinden süzülen o aydınlık bakışına dünyayı feda ederim.Elimden birşey gelmiyor.Seni bekliyorum.Birgün gelecek seni göreceğim.Seni görebilmek uğruna bu acılara katlanıyorum.
Bu acıların tiryakisi oldum.Senden uzakta ama seninle birlikteyim.Hayal alemimin biricik sultanı oldun. Sen baharında bir çiçeksin ama ben öylemiyim..?
Sonbaharımda bana baharı yaşattın.Kurumuş bir ağaç iken dallarım senin sayende yeşerdi, Çiçek açtı. Bu çiçekler senin için var. Sensiz bu alemin hiçbir değeri yok. Nereye bakarsam bakayım seni karşımda otururken, konuşurken ve gülen gözlerinle görüyorum. O anı beynime kazıdım. O anın bitmesini hiç istemiyorum.
Bana ; Senin gülün var derken bilmiyordun ki benim bir tek gülüm vardı O da sendin. Sen herşeyin üstünde gönlümün sultanıydın.
Hoşça kal GÖNÜLLER SULTANI.


16 HAZİRAN 2006
ESKİŞEHİR