0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1035
Okunma

Çayın biter,
yanındaki herkimse atılır boşalan bardığı doldurmaya.
Sen,
-bırakın ben doldururum, desen de nâfile...
İkram için bardağına uzanan elde çaydanlık,
senin gözlerinde acı bir korku.
Demliğin altına sıralanmış damlacıkları izlersin,
önce hangisi intihar edecek diye.
Saniyeler sürer bu an
ama hep yakıcı...
Ve kaçınılmaz son hep dizinden yakalar seni,
-Ne olur bırakın, ben doldururum çayımı !
Gülşen Mavi