Kalemi ilk elime aldığımda yazdıklarım ölüm ölüm ölüm diye başladığım yazım.Hadi bugun ölümü tadayım dediğim .Hani korkmuyorum ölmekten diye sesini yükselterek söylediğin cümle sonrasında içini kaplayan hüzünden habersiz senidinleyen insanların cesaretine hayran kalmış gibi bakışlarının yanında korkuyu iliklerine kadar hissettiğin anın.Ölümü anlat bakalım.Korkmuyorum dediğin ölüm senin için ne ki ölmek sana ne ki.Senin canını teslim alıp götürecekler hesap soracaklar sana korkmuyorum dediğin ölüme ne zahmetler çekilecek, düşündünmüki sen Azrail erinmeden üşenmeden senin canını almaya gelecek düşün ben ne değerliymişim de insanlar beni saymazken en büyük 4 melekten biri benim için gelir diye düşündünmü hiç .
Azrail gelecek senin için gelecek hayatta hiç üşümediğin kadar seni üşütmeye gelecek.Onu gördüğün anda yüzü gülenlerden olmak zor olcak belki, korkmayanlardan olmak.Düşün o an arkanda buraktıklarını sana bir fatiha okuyacakları düşün az daha yaşasaydım dileğiyle vakit kaybetmeyi geç bir Kelime-i Şehadet getirmek aklına gelirse eğer onu aklına getirene son anında şükretmeyi düşün..
Ruhunu teslim et hadi;
Bir rüyadan uyanmış gibi ruhun teslim alınacak sen bunu ancak mezara girdiğinde fark edeceksin ama .Kendi tabudunun yanında kabire kadar yürüyeceksin ,Biliyomusun hayatta en çok sevdiklerinin ve bir fatiha bekleyeceğin insanların o karanlık kabirde seni yanlız burakmak için birbiriyle yarışırcasına üzerine toprak atmaları belki seni üzen son şey olacak hayatta. Korkunun belki en büyüğünü yaşayacağın karanlık odan da kıyamete kadar seni yanlız burakacaklar YAPTIKLARIN ve YAPAMADIKLARINLA...
Kapatın pencereleri,
Ecelimi kapıdan bekliyorum.
Şimdi kapıya da kapatın .
Bugun ölmek istemiyorum.