Öyle görünüyor ki kalp kapakçıklarımız kayık misali su almakta üç yerinden. Dizler bükülüp yere düştüğünde gözlerin düşmemesi imkansız. Mümkünler etrafımızı kolaçan ederken, ellerimiz belimizde yanağımıza bir buseyi çok gördüler deyip yakınan kimlerdir? Duygusal hamlelerin bir çoğunda başarısızlık tabirleri rüyalarımızın en karanlık kısımları. İstenilen vazgeçilendir aslında. Biraz da isteyen vazgeçebilendir hevesi kursağında. Yaşların buselerden selleri elmacıklarımızda ırmak olur, ırmak içinde elimiz kolumuz bağlı boğulmak kaçınılmaz.

Sessiz iç çekişlerin mucizevi sendromları aralar kalp perdelerini. Bir çift göz, busesiyle dudaklarını büzüp, boynunu büker. Yolu kesilmez sızının menşei toprak olsa da, acıyı çeken hamurdan olma ekmeği yiyendir.Dakikaların ısrarla yumrukladığı kapılarımı açmak istemiyorum. Peşimde saatler olsa da beni uyandırma. Rüyalarımda içinde olmadığın bir an, ben kalmak istiyorum. Her detayınla seni çizebilir, sen olmadan, utanmadan seni yaşayabilirim.

Gündüzün esintisini geceye taşıyan yanılsamalar, karanlığa senin saçlarını döker. Göz kapaklarıma binen hayallerin soğukluğu uykumu açmak iste bile uyumama izin ver. Kirpiklerimin kapandığını görürsen busenle gel. Uyandırma. Yanıma busenden demeti emanet et. Beni uyandırmadan. Kesik solukların hissedildiği bir anda ortadan kaybolup beni olduğum gibi bırak. Beni olduğum gibi bırak ki hep senle kalayım.

Bahattin BERKDİNÇ