O kırıntılar yokmu;kenarda köşede, temizlik sonrası olmadık yerden çıkan,bazen unuttum dediklerimiz ve ummadık anda karşımıza çıkan.Ya akşamdan kalan kekte yada hafta sonu bol sohbetli anılarda kalan.Kırıntıların hayatımızdaki yeri mutluluk yada hüzün kalıntılarımı yoksa.Fincanda kurumuş kahvenin anlatmak istediklerini duyar gibi oluyorum.Kırk yıllık dostlukların kırıntıları kırk günlük dostlukların kalıntıları o kırıntılarda.Sahip olduğumuz ömrüm zaman içinde ufalanıp gitmesi kırıntılara sarılma özlemi gibi.
Bunca güzelliklerin içinde ufak bir kırıntı,ufuklara dalan gözlerin sebebiydi oysa.Yanıbaşımızda olmayanın kırıntılarına bakmak gibiydi.Herşeyin yolunda gitmesi onümüzdeki kırıntıları basmadan alıp bir kenara bırakmamız ve sonra buna bir isim vermemizin dualarımı yoksa.
Çocukluk yıllarındaki anıların anlatımı gibi kırıntı anıları yaşamak.Gençlik yıllarının hızla geçip gitmesi hiç unutulmayan kırıntıların anlatımına zıtda olsa.Yaşlanmayı kabul etmediğimiz anda birilerinin bir tek sözle ,amca teyze diye söylemesi ufak kırıntının bıraktığı izde başka.Yaşlandıkmı yoksa?
Kabul etmek zorda olsa, vardır kırıntılar.Halı altlarına süpürmek bile saklamaya fayda vermiyor.Var olduğunu yok saymak bile; kırıntıların ağır yükünü her seferinde hissettiriyor.Birini çok yada az sevmek,ben sevdim o beni sevmedi demek,farkına varamadığımız kırıntıların eseri yıllara meydan okurcasına kalıyor.
Olmasaydı dediğimiz o büyük düşlerimizden sonra kalan kırıntılar bile kendinin ne kadar büyük olduğunu hissettiriyor.Zaman geçiyor ve biz kırıntılarla yaşıyoruz.
Hep bir sonraki zamana bırakıyoruz,belki bir zaman sonra ulaşmak istediğimiz gerçek bir bütüne yürüyoruz,kimi zaman tökezlesekte dizlerimizdeki yaranın kabuk bağlayacağı tecrübesi ile yürüyoruz,koştuğumuz günlerde oluyor, elimizi uzatıp tuttuğumuzda;ancak bunca yol alırken arkamızda bıraktığımız kırıntıları ,bir süre sonra elimizdeki bir bütünün azaldığını görünce anlıyoruz.
Belki bir bütün azalmakta ;ancak arkamızdan gelenlere bir yol bulma ,kılavuzu olduğunu biliyorum.
Kırıntıların dünyasında az ve çok kavramları kendi arasında pek değişken bir anlam kattığını söyleyemem.Elimizde olan yada olmayan tüm kırıntı değerler elbet bir gün karşımıza çıkacağını bilerek ,imkan varken bir bütün ekmeğimin ucundan koparıyor ve kendi isteğimle savuruyorum. Elbet o kırıntılarında bir alıcısı vardır.En azından güvercinlere yem olur;diye düşünüyorum..