1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
591
Okunma
Sen kurduğun düşler kadar özgürken Ben Maf olan hayallerim kadar tutsağım. Sen günzüLerin Neşesine karısıp giderken, Ben Gecenın karanlığının esiriyim. Sen Bir zamanlar benı benım seni sevdiğimden daha cok sevdiğini soylerken sımdı bir baskasını dusluyor, bense az seven ben senın sevdanla gecen her gün çaresizleşiyorum. Düşündükce gözlerini, hüzne teslim ediyorum gözlerimi.
İnkar etmem asla seni sevdiğimi, hatta uğrunda canımı bıle verebileceğimi. Ama dusundukce artık bir baskasını seveceğini kaybediyorum kendımi . . . Bak Bu hayat GözLerinin eseri ! Bana gülüşlerinin kurduğun cümlelerin, verdiğin sözlerin eseri !
Şimdi Cehenneme Çevirdiğin bu dünyamda şeytanla bir anlaşma yapıyorum. Bu Beden Nefes Aldığı sürece sana mutlu olmayı yasaklıyorum . . . ! ! !
Şiirin sahibi
Cevap Yaz