Hayat bizi her daim söylediğimiz büyük lafları yedirmekle mi meşgul diye düşünür oldum bu günlerde...Boşunamı demişler ’’Büyük lokma ye büyük laf deme’’diye...Hiç bir şey boşuna değilmiş meğer...Ama insan başına geldikçe öğreniyor bazı şeyleri.Hayat insana neler yaptırıyor.Ben hayatta bunu yapmam dediğimiz her işi her olayı yeri geliyor yapıyoruz belki de yapmak zorunda kalıyoruz kim bilir?En basit örnek ben kendimden pay biçiyorum;genç kızken sigara içenlere çok ama çok kızıyordum.Ne anlıyorlar Allah aşkına kendi paralarıyla kendilerini zehirliyorlar.diyordum.İğrenç bir şey güzel olsa hadi neyse anlayacağım,tadı çok güzel de kendine verdikleri zararı umursamıyorlar diyeceğim.Ben hayatta sigara içmem....
O kadar nefret ediyordum ki babam sigara içiyor diye çok kızıyordum.Her fırsatta sigaralarını saklıyordum hatta ve hatta bazen de kırıyordum.İki kişi aynı odada sigara içsin hasta oluyordum dumanından.İstifra ediyordum.Sanırım büyük konuşmuşum şimdi ben kendim sigara içiyorum.
Ettiğimiz lafları düşünmeden mi sarf ediyoruz yoksa hayat bizi yapmam dediklerimize mi çekiyor bilmiyorum.Bir kitap okudum ’’The Secret ’’diye...Orada diyor ki;Siz evrene neyi gönderirseniz evren size onu verecektir’’.Olumlu düşünün olumlu olsun...Aklınıza başınıza gelmesini istemediğiniz şeyleri getirmeyin diyor.Yani sabah kalktığınızda inşallah bu gün başıma kötü şeyler gelmez demeyin diyor.Öyle dediğimiz de kötülüğü kendiliğimizden çekiyormuşuz meğer.Bu gün çok güzel bir gün olacak.Her şey yolunda gidecek diyecekmişiz.İstemediğimiz şeyleri bile söylemenin yolları varmış meğer de haberimiz yokmuş.
Kitap da diyor ki;
Düşünceler manyetiktir ve birer frekansları vardır.Aklınızdan geçirdiğiniz düşünceler,evren’e yollanarak,aynı frekansta bulunanları manyetik güçlerin etkisiyle size doğru çekerler.Göndermiş olduğunuz her şey kaynağına-size geri döner.
Hepimizin hayatında benim yaşadıklarıma benzer olaylar mutlaka olmuştur.Mesela hiç olmadık bir an da olmadık bir yiyecek çekiyor canım.Aynı gün ya da bir ertesi gün öyle ya da böyle o yiyeceği yiyorum ben.Hayır yani yanlış anlamayın canım istedi diye gidip satın almıyorum ya da pişirmiyorum.Ya bir arkadaşıma gidiyorum o getirip önüme koyuyor ya bir komşum pişirip getiriyor.Hani aklıma gelmişti olayı var ya,ya da ben demiştim.Çocuğunuz sizi dinlemez,ordan oraya zıplar atlar .Oğlum dur düşüceksin yapma etme,canın yanıcak bak dersiniz ama o sizi dinlemez ve yapar.Sonunda da düşer,düşeceğini sanki önceden bilmişsiniz gibi...Hıh ben demiştim dersiniz,çünkü dediniz zaten bir kere o iletiyi göderdiniz.Bu tarz olayları saymakla bitmez.Her an her gün böyle olayları yaşıyoruz.
-Olduğunuz her şey,düşünmüş olduklarımızın sonucudur-demiş Buddha(MÖ 563-483)
Acaba gerçekten öyle mi??

Devamı gelicek...