Aklımda şu soru var;Niye iyi olmadığını bildiğim ya dadüşündüğüm insan ilgimi çekiyor olabilir?
Galiba cevabı biliyorum:Çünkü yanıldığımı umursuyorum ve her seferinde iyi olmadığını gösteren davranışına tanık olduğumda görmezden geliyorum ve ne zaman bana doğru adım atarak,beni şaşırtsa onun bana göre olmadığına dair şüphelerim yok oluyor.
İnsanlar ne hissettiğini biliyorum deyince inanmak zor gelir.Ama ben ne hissetiğimi gerçekten biliyorum.Söylemeye çalıştığım şey aslında şu;Bir insanın alçalabileceği en alt seviyede olma hissini çok iyi anlayabiliyorum bünyende var olduğunu bilmediğin şeylerin bile nasıl acıdığını biliyorum.Saçlarınıda kestirsen jimnastik salonunada gitsen erkek arkadaşlarınla kadeh adeh şarapta içsen de her gece yatağına yattığında nerde yanlış yaptığına veya nasıl yapmış olabileceğine dair her detayı tek tek gözden geçiriyorsun ve p kısacık zaman diliminde nasıl mutlu olduğunu düşünebildiğini,bazende ışığının yandığını görüp kapıyı çalabileceğini kendini inandırıyorsun.
Bütün bu olanlardan sonra,bu olanlar ne kadar uzun sürerse sürsün yeni bir yere gidebilirsin,sonra başka insanlarla tanışırsın,ruhunun kırılmış parçaları tekrar bir araya gelir ve en sonunda bu yaşadıklarını,boşa harcadığın o yılları unutmaya başlarsın ve umarım günün birinde unutursun...