KİM TUTABİLİR Kİ YERİNİ, KİM?...

Hangi bahane avutur bilmem,
Hangi acının sonu olur bu
Farketmiyor ne gündüzüm ne gecem
Her an aklımda hep sen….

Nasıl anlatılır ki, bir zamanlar yüreğini dolduran, sımsıcacık saran, karşılıksız-almadan hep veren birinin yokluğu, yokluğunun yarattığı boşluğu, nasıl anlatılabilir ki, nasıl….
İçindeki çocuk, kah anne karnındaki cenin gibi kıvrılırken yokluğunun derinliğinde, kah ruhu koşar adım giderken kucağını açıp saracakmış gibi annesi, nasıl anlatılabilir ki koskoca bir yetişkinin biçare annesini arayan çocuk kalbi, bir yaşına bir de çocuk ruhuna bakınca duyduğu o çocuksu mahcubiyeti nasıl anlatılabilir ki…

Nasıl geçti, geçmez sandığımız günler, nasıl büyüdük birden göz açıp kapamak arası, daha dündü sanki annemin peşine takılıp tin tin, pati pati koşuşum, ne çabuk büyüdüm de ben çoluk çocuğa karıştım hangi arada, doymadım doyamadım be annem sana, nasıl geçti yıllar son hızla… Bir telaş geçti yıllar, okul, üniversite, meslek hayatı, evlilik, çoluk-çocuk derken… Senle oturup çayımızı yudumlayıp sohbetlerimizi etmiş olsak da şimdi bakıyorum da doyamamışım annem ben sana…

06/11/2010 Bir Cumartesi sabahı, saat 09:30 arası geldi haberin… Yarın 2.yıldönümü vefatının, daha dün gibi, 2 yıl bitmiş, ne yaşar ne yaşamaz, geçen günler ömürden gitmiş. Yokluğuna dair o kadar çok şey var ki söylenecek, hangi biri dillendirilebilir ki hangi biri…
Sadece “Seni özledikçe burnumun direği sızlıyor, hiçbirşey senin yerini tutmuyor” demekle yetineceğim.

ANNEM, CENNET MEKANIN OLSUN, İNŞALLAH. AMİNN.

Değerli Dostlar, herşeyin değerini zamanında bilmek gerek, anne-babalarımızın da, sevdiklerimizin-sevenlerimizin de… Kuş yuvadan uçtuktan sonra ah vah etmenin hiçbir anlamı yok… Şu geçmez gibi görünen, su gibi akıp giden kısacık ömrümüzde lütfen yakınlarımızla daha fazla zaman geçirelim, sevdiklerimizi-sevenlerimizi kırmayalım, incitmeyelim ki Allah geçinden versin ama, gün gelip de kaybedince içimize batmasın, yüreğimize bir taş oturmasın.

Herkese sevdikleri ve sevenleriyle sağlıklı, huzurlu daha nice yıllar diliyorum.


05/11/2012
Perihan METİN