Kalbimi ve aklımı ele geçirdiğin yetmiyor mu da sürekli işgal hâlindesin bedenimin ve ruhumun topraklarında? Her bir karışında, her bir zerresinde kazandığın savaşların izleri var. Bayrakların var, zafer marşların var, kutlamaların var. Bana ait bir yer kalmadı artık bende, kendi ülkemde bile azınlığım, çok azım, birazdan koyacağım üç noktadan sadece biri gibiyim...

Sana aşık olmanın bir sınırı yok.

Buraya kadar tırnaklarınla kazıyarak geldiğin doğru. Emeksiz hiçbir şey olmaz, hele aşk hiçbir zaman olmaz. Hakkını yiyemem, çünkü en gelişmiş silahlarınla; gözlerinle savaştın, saçlarınla savaştın, dudaklarınla savaştın. Parmaklarınla çizip durduğun sınırları da uzattıkça uzatıyorsun keyfine göre. Anlaşmalar yapıyoruz seninle, kurallarını sen koyuyorsun, imzalamam gerektiğini ima ettiğinde, okumaya gerek duymadan kabul ediyorum...

Sana aşık olmanın bir sınırı yok.

Evrenin nasıl sonu yoksa, nasıl da sürekli büyüyor ve genişliyorsa öyle bir şey işte sana aşık olmak. Zaman lehine işliyor senin, zaman iliklerime işliyor seni, her geçen saniye daha çok aşık oluyorum sana. Şu kadar, bu kadar, sonsuza kadar ya da sonsuz kadar desem de farketmiyor:

Sana aşık olmanın nasılsa bir sınırı yok...

Ahmet Kastancı