Aslı’ydı ismi. Ya da Leyla. Veya Şirin. Ne farkeder ki. Sevmişti bir kez. Ve sevenlerin kaderiydi kavuşamamak sevdiğine. Onca sevda türküleri, yakılan ağıtlar söylenmemişti boşuna. Sevmişti o da. Ve tüketmişti herşeyini bir sevda uğruna.
İsmi Sevda’ydı onun. Yüreği sevdası için çarpar, gözleri sevdalısını arar, her seste onu işitirdi. Kara sevda dedikleri bu olsa gerekti..
Hangimiz böylesine, yürekten yanmadı ki. Kaçımızın düğümlendi boğazında hıçkırıklar. Ve kaçımız başını koyduğunda yastığa, gecenin sessizliğini bu hıçkırıklar boğar. Verilecek en kaçamak cevaptır oysa. Gözüme bişiy kaçtı da... Bir kaçan var. Evet.. Ve bu kaçanın ardında kalan sevgi dolu bir yürek. Can dayanmaz. Ama ne çare. Gönül bu derde düştü bir kere.
Keşke herşey masallardaki gibi olsa. Gönle keder yerine, gökten üç elma düşse. Ve bir sevda uğruna, bir ömür harcanmasa...

z. a. - 31.10.2012