Korkuyorum beni sevmemenden değil seni unutmaktan , başkasına bakmaktan , vazgeçmekten korkuyorum.Seni unutuyorum sevgilim artık rüyalarımda bile yoksun o şarkı çaldığında artık aklıma gelmiyorsun , o yerden geçerken seni hatırlamıyorum , söylediğin sözler bile tek tek uçup gitti ama bir şey var beni sana bağlayan her gece delice ağlatan sol yanımı acıtan birşey.

Korkuyorum sevgilim herşeyin seni bana unutturmasından korkuyorum.artık o gecelerde bitti gündüzlerde şimdi ben ağlamıyorum ya yağmurlar yağmıyor şimdi ben sevmiyorum ya güneş hiç batmıyor.Oysa ben seni beklerken o güneş hiç doğmaz yağmurlar durmazdı.Özür dilerim bitanem sana verdiğim , senin hiç duymadığın sözleri tutamadım artık sol yanım pişmanlıklarım , yaptığım hatalar için acıyor.Belkide bu acıyı çoğaltan şey senin herşeyden habersiz bir başkasının gülüşünü izlemendir.

Bilmiyorum şimdi ne haldesin kim için ağlıyorsun bilmiyorum , kimin yokluğuyla savaşıyorsun kimi özlüyorsun hiç bir fikrim yok artık hayatımda var olan tek şey kalbimin paslı duvarlarında kendi ellerimle kazıdığım hala kanayan bir yara , dört köşeside yalnızlığımla kavruluyor şimdi yokluğunla yanıyor her bir hücresi sırf sen görürsün hissedersin diye söndürmedim bu ateşi ama şimdi kalbim öyle can çekişiyor ki hasretinle bir kez daha ölüyor ama yinede bekliyor.Lütfen gel, gelde ölmesine izin verme senin için her gece döktüğüm göz yaşları için gel farkında değilsin ama sende yanıyorsun , kalbimle birlikte sende ölüyorsun çünkü sende gözyaşlarım gibi gözümden kalbime düştün...
GÖÇEBE RÜZGAR