Bugün bayramın ikinci günü hayat arkadaşım..
İlk gün bütün telaşıyla geçti gitti .
İlk günün telaşında yokluğunu hissetmedim bugünkü kadar..
Ama saatler ilerledikçe , şehir sessizleştikçe daha iyi anladım , bir şeylerin eksik olduğunu..
Bu sensiz geçirdiğim ilk bayram can yoldaşım..
Ne güzeldi eskiden sabah erkenden kalkar çocukların gelmesini beklerdik seninle ..
Sen o en sevdiğin köşene çekilir pencereden gelen geçene bakardın..
Bense şekerleri hazırlar çocukların zili çalmasını beklerdim..
İkimizde tatlı bir telaş içinde beklerdik bayram çocuklarını..
Bugün yine geçtim o en sevdiğin pencere köşesine..
Ama bu defa farklı , bu defa yalnız , bu defa sessiz..
Pencereden başını uzatıp yoldan gelen geçene baktığın o pencere kenarı
Şimdi sensiz , şimdi sessiz , şimdi kırık dökük..
Bu bayram ..
Yalnız bayram..
Bu bayram ..
Sensiz geçirdiğim ilk bayram can yoldaşım..