şimdi bazen...şimdi bazen!.cümleye böyle güzel başlanır işte.mesela, babanın bıyıkları duruyormu durmuyormu umrunda değil dimi.hani aklına gelse de takmazsın bıyıksız halini düşünmezsin bile.acaba şu dersten geçtimmi bu ödev ne oldu.ne olduysa oldu hacım.hava mı?ister yağsın ister açık olsun farkı varmı?..ya da film izlemek mi istiyorsun ne...şiir açayım mı-tabiki hayır-..-şu müzik devam etsin-.tamam..o zaman bir iki cümle kur içinde kelimeler olmasın..olmadığı zamanda kimseye anlatamamak ne başka bir hal ama değilmi..hani.iyiki yabancı dil dersleri var bile diyebilirsin bazı şarkıları dinlerken..senin ablan keman çalabiliyordu sanki..benimde abim piyanist...ama palto giydimi tuhaf sorular sormuyorlar ona.tuhaf adamlar..nerden gidiyorduk.ordan bir iki teselliye yükleyelim numaralandırılmamış ve bazı kimselerle arası tuhaf olan hislerimizi..sabaha az daha var.sabır değil sadece zamanı geçirecek bir kaç bir şey lazım..şu yazarken kelimelerin altına kırmızı çizgiler gelmesi var ya.çok güzel..zamanı geçirecek derken zaman zaten geçer birşeye ihtiyacı yoktur ama bize geçtiğini hissettirmesin diye bizim birşeylere ihtiyacımız vardır.kendimizi ne de çok kandırıyoruz paşam.ve bundan duyduğumuz mutluluk.paranın satın alamayacağı şeylerden.