Ne kadar kabadayısın, be m/adam! Nezaketten yeteri kadar nasip alamamış olmalısın ki yapılan yoruma küçük bir teşekkür bile yazmazsın, yazamazsın ya da yazmak işine gelmez!

Yorum yapanlar/yazanlar çok kıymetli zaman, enerji ve emeklerini çalışmana harcamaktalar, pek değmese bile!

Şunu da hep aklında tutmalısın ki okunma sayısının çokluğu ve yorum kalabalığı gerçek anlamda başarı sayılmamak gerekir. Hani ‘Al gülüm, ver gülüm!’ var ya…

Dostlar alış verişte görsünler!’ kabilinden ortaya sürülen ‘kıytırık’ şiirler/yazılar görüntü kirliliği yaratmıyor mu?

Üstelik o tarzda sözde yorumlarla lâf ebeliği yaparak lâf salatası ikram etmiş olmuyor muyuz? Zamanımız ve enerjimiz o denli kıymetsiz midir?

İçtenlik, emeğe saygı ve diğerkâmlıktan bahsetmen de neyin nesi? Geç bütün bunları çünkü herkes m/adamını iyi bilir…

Her şiire/yazıya ille yorum yapmak zorunluluğu bulunmadığı gibi her şiiri/yazıyı beğenmek, övmek, methüsena (!) eylemek lâfügüzaftan öteye geçmez! Şunu da hep aklımızda tutalım: Her yoruma da bir yorum yapılabilir.

Yoğun geçim derdi ile boğuşmaktaysan; sağlık sorunları yüzünden yazmaya fırsat bulamıyorsan, yorum sunmak ve/veya yoruma teşekkür etmek sende stres yaratıyorsa; zaman, enerji ve emek harcamanı beklemek sana haksızlık olur, kuşkusuz!

Bundan böyle hiçbir şiirime ve yazıma, kendisini bu noktada zorlayanlardan, asla yorum beklemediğimi önemle arz ederim.

Yoruma teşekküre gelince, bu husus tamamen kişinin incelik, etik, estetik ve kişilik algısına bağlıdır

Yorum ne kadar değer vermek ise yoruma yapılan teşekkür de o denli değer vermektir sunulan şiire, yazıya ve yazana.

Varsa özüne saygı, sayarsın;
Varsa özünde değer, sunarsın;
Varsa aldırmazlığın, tınmazsın;
Varsa kibrin kuruntun, takmazsın… (Doğaçlamamdır)

Yarası olan gocunur hem de gocunsun!

İki elim kanda olsa, yapılan yoruma ilk fırsatta bir teşekkür yazmaya çalışırım ki bu bana hiçbir şey kaybettirmez.

Hoş ve esen kalınız…

19.10.2012