Dönüşlerim kendime yine, titreyişlerim ellerime… Gece fısıltıları dizlerimde yaprak yaprak… Gizliden damlalar düşer, erir karlar, yıllanmış buzlar. Ağlarım kendi gecelerime… Ağlarım sessizliğime… Dünyama girişlerime, dünyamdan kopuşlarıma ve hep kendimde oluşlarıma, dönüşlerime kendime, güler geçerim… "dün" derim "ya" derim,"dünya" derim gülümserim sızıntılarıma… Gülücükler açar yüreğimde… Issızlığın içinde bu sevişlerimin gerisinde, arıyorum yine kendimi… Nefes sancılarım gelir gizliden, tıkanır boğazımda tümcelerim… Zamansız ayrılıklar düşer aklıma… Zamansız sevişler… Kimse düşmez aklıma. Kendimle ve O’nla dolar içim… Karanlık gecelerime hapsoluşlarım düşer yâdıma… Gülümserim garipçe. Buluşum gelir, hayır keşfim sezer, sezdirir… Sonsuzluk gelir aklıma… Mutluluk dönerken kelimelerime… Ağlamam kendime… Severim nefesimi, başını okşarım… Bir çocukçasına su veririm… Açılırım dünyaya, gülüşlerim kalmaz içimde.
.gözlerim kirpiklerimde vedalaşır nefeslerle… Çığlıklar duymak istemem, dingin denizler beklesin kirpiklerin yalvarmasını… Nefesler gelmesin öyle üstüme, son nefesime yaklaşırken adımlarım. Annem düşer yâdıma sıcacık yüreği ellerlimde… Gülüşü, o “gitmesen ya” deyişleri kuytularda… Annem düşer sezişlerime, iyi deyip semaya durur kirpiklerim… Duyuşlarım gelir aklıma, görüşlerim bulanıktır gözlerde…"Garibim gelir aklıma ağlarım içine sevdaların, teline değdiririm inceden inci tanelerini… Suskulaştım kelimelere… Çoğalıyorum içime, durgun durgun sözcükler ellerime dökülüyor. Lambanın şavkı sildirir hüznümü, biraz yağmur eker içime, sular çağlar gecemde… Su olup üşüyen karlı dağları kavuşturur toprağa… Annem durur içimde, avuçları kavranmış, tebessüm eder bal sarısı gözlere… Ve bir nida yükselir sözlerimde, susmalar bırakmazken yakamı bir avuç ümit toprağa düşer, kavuşur Rahmet’e…22.02. 10.02.2012 Cuma Duran kaya lojmanı-Hakkâri dede koltuğunda 