Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
Sema Aksu Meydancı
Sema Aksu Meydancı

Sana Emanetim Var İstanbul

Yorum

Sana Emanetim Var İstanbul

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

751

Okunma

Sana Emanetim Var İstanbul

Ne çok aşığın geldi geçti, ne diller döküldü, ne yazılar yazıldı yüzyıllardır sana olan tutkuya,
sevgi kadar içmeden sarhoş eden, kadın ruhlu İstanbul...
Ben de düşmüşüm bu aşka, daha ilk gün gözlerimi senin kucağında açtığımda hayata,
kabulün olursa dökeceğim tutkum kadar büyük kavgamı birkaç satıra.

Seyreylerim uzaktan, ne zaman geçsem boğazına takılı betondan bir kolye gibi
şu kalabalık köprüden, cânım sularının üzerinde parlar yer yer çatlakların,
kadın bedenindeki yaşanmışlıklar gibi, hele bir de güneş parlıyorsa tepeden.
Görünmez derdin, anlaşılmaz kirin onca yüksekten, tıpkı makyaja bulanmış, elbiselere dolanmış, takıp takıştırmış, ruhunu saklamış bitap bir kadın gibi.

Ama gören göze perde yok, tutkum kadar derdim olan İstanbul,
seni milim milim bilirim, kendim kadar, yüreğim kadar, sırrım kadar bilirim,
saklasan da ne fayda geceleri inci tanesi ışıklarınla...

Bir insan ömrünün yarısı kadar zamandır sızmışım artık sana,
sinmiş geçmişim aşınmış sokaklarına, bahçelerine, caddelerine, kahvelerine, çeşmelerine, saraylarına, evlerine, hatta ağaçlarına, taşlarına, cânım vapurlarına, tramvayına...
İzim sende kalmış,
dedim ya kavgam da seninle tutkum da, kurtulamıyorum ne yapsam da.
Hâlâ yaşıyorum sende, yarışıyorum seninle.

Günbegün kirlenen silüetine, batağa saplanan eski bir dostu izler gibi
üzülüyorsam da çaresiz, elim uzanamıyor artık sana, gücüm yetmiyor,
tek başına olmuyor cânım İstanbul, biraz da sen göster gayret.
İyileş artık, kuvvetlen, derdini saklamadan süslen püslen.

Çünkü bir emanetim var artık sana.

Bir can getirdim, benden çıkmış bu dünyaya.
Ağlatma onu İstanbul, üzme, derde düşürme. Kavgası olmasın keşmekeşinle.
Onu benim gibi dar sokaklarında, yalnızlıktan üşütme. Dost elini uzat, hatta ana ol benden sonra yerime.
Sana en değerlimi getirdim İstanbul,hayata gelmemdeki tek nedenimi...
Biricik, severken bile ağladığım, gönlümdeki en büyük tahta sahip,
eşsiz kokulu bebeğimi...
Onu sev İstanbul, koru, kolla.
Çünkü günü geldiğinde, bayrağı benden devralıp, uzatacaktır şevkatli kollarını sana...

12 Mart 2007 İstanbul/


-------------------------------
www.gevezekalem.blogspot.com

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Sana emanetim var istanbul Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Sana emanetim var istanbul yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sana Emanetim Var İstanbul yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL