Kadınlığın tüten ipliğinde acı soğudu...Adım yar’e yar,aşka ar olmuştu...

Beklenen yaşlara ad yazdırdım...

Sokağın tadı pamuk şekerden farklıydı...Ezilen ete benzemiş...Bilinmezlikler leylasının Sinem’i benken,Mecnun Yüksel beni arayıp zer yüzüğü takma niyetindeydi...

Ne masa,ne destan...Mektup kadar içtendi bu sevda...

Valsini farklılaştırdım...Soyadım başkalaşımdaydı....Yazı yazdım...Yadım ne zamandandı?...Bilinmez...

Gönül telinde ben dokunurken...

Yoğunlukta bile bakardı gözbebekleri...Saçları güneş kokardı...Bıyığı,fesi vardı...Birde...Takımının önlüğünde zer saati...Üsküdardan mendil toplamışta gelmiş...

Dantelli pambe yağmur sapı,güneşe katkı olmamam için siper ediyordu kendini... Kızılın damgası kırmızı saç gözükmüyordu güneşin noksan yanında...Baloluk elbisem,dantelden ebegümeç eldivenlerim vardı...

Kaşım,gözüm karaydı...Dudaklarımla kombineydi narçiçeğin tadında...

Çeyizlik entelliğimdi bu satırlar...Koyamadım Kıyamadım narin bakireliğime...

Maziliğin aşkının yazısına benzedi...Olsun...Onun adından farkım vardı benim...

Ona sahiptim...

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer)
SİNEM ÖZAŞGIN..