Bugün direnmiyorum hiçbir/şeye, bugün susuyorum.
Sen/miydin beni ayakta tutan, ben/miydim seni yıkan...
Böylemiydi, böyle olmasını biz mi istemiştik...
14 yıl verdik bu dostluğa...
Hep benim tarafımdan oynandı hep ben kötü bilindim...
Hep suçu olan bendim sana göre...
Sustum sustukça içim acıdı...


Hani bırakmayacaktık ya biz birbirimizi,
Hani yolumuz birdi ya seninle...
Ben yokum artık,ben kendimden vazgeçmişim seni taşıyamam...
Yolumu çizdim ben, yoksun sen,otur bir düşün sebebini sor
kötülük yapmadım sana
Nasıl kötüleşebilirim ki...
İyilik yaptım sana...
Senden vazgeçtim dostum...
Mutlu ol diye..
Biliyorum çok arayacağım seni..
Çok kayıp vereceğim bu hayat denen yolda...
Böylemiydi yoksa böyle olmasını biz/mi istedik...

Şuan hiçbir/şey düşünemiyorum,
Senden vazgeçmek ister/miydim ben...
Sen benim kardeşimdin canımdın ailem/den yakınımdın...
Hayat bu garip, nerde neyi vereceğini ve
nerde neyi alacağını kestiremeyiz ki...

Şimdi gidiyorum ben içim acımıyor, sadece gözlerimde kızarıklıklar ve batmalar var
Birde şu başım bilirsin hep ağrır benim başım,
Sen mutlu ol sen üzülme yolumuz bir değil artık
Ben çizdim yolumu sensiz,sessiz adımlar atmaya alıştırmalıyım kendimi...
Sende çiz yolunu,selam verip uzaklaşma zamanı şimdi...


Hayat bu olur ya belki bir gün yine buluşuruz bir yerlerde..
Olması gerekeni yapıyorum ve olması gerekene boyun eğmek zorundasın...
Selamlar olsun sana