Sonbaharın ,serin havası artık yavaş yavaş kendini göstermeye başlamış;.ağaçlar yapraklarını bir bir dökerken yağmurla beraber rüzgar sanki duygusal bir tablo çizer gibiydi.

Aysun, mutfakta annesiyle birlikte yaptığı ikramları hazırlarken oldukça telaşlıydı.

" Kızım sakin ol biraz ; herşey yolunda .Hele şu tabakları masaya götür bakayım."

" Olur anneciğim."

Kısa bir süre sonra Müjdat,Murat,Halide ,Zeynep ellerinde kocaman bir buket gülle zili çaldılar.

" Ben bakarım anne."

"Hoş geldiniz."

" Hoş bulduk."

Gençler önce Aysun un annesinin elini saygıyla öptüler ve çiçeği ona verdiler.

" Arkadaşlar buyurun salona geçelim."

Murat:

" Muhsin Öğretmenimiz gecikebilirim demişti geçen hafta."

"Evet bana yakın oturuyor biraz sonra gelir sanırım."

Müjdat çantasından bir sürü kitap çıkarıp sehpanın üzerine yerleştirdi.

" Bu hafta ben sıkı çalıştım bakın neler neler buldum."

" Çok iyi ."

Zeynep ( gülerek)

" O da bir şey mi siz bir de benimkilere bakın...."( Bir sürü resim ve dergileri gösterdi.)

Halide:

"Çok güzel ...çok güzel hadi başlayalım."

Aysun:

" Önce sütlü kakaolarımızı içelim annem hazırlamış. bile."

" Tamam ."

" Bu arada öğretmenimiz de gelmiş olur."

"Doğru ."

Gençler tatlı tatlı sohbet ederken o sırada Muhsin Öğretmen’de çıkageldi.

Hepsi saygıyla ayağa kalkmıştı.

" Rahatsız olmayın çocuklar ; hepinize merhaba ."

"Hoşgeldiniz efendim."

" Siizi bekliyorduk."

Müjdat:

" Hadi başlayalım..."

Herkes gülmeye başladı.

" Tamam ...tamam bay aceleci başlıyoruz."

Murat:

" Evet bugün kadınlara eşitlik seçme seçilme hakkında konuşacağız."

Zeynep heyecanla...

" Özür dilerim elimdeki kitaptan bu konu ile ilgili anı var okuyabilir miyim ?"

" Tabii"

"Can kulağıyla dinliyoruz."

" Çok kıymetli Yazar Süleyman Bulut’un "Büyük Atatürk’ten küçük öyküler"

"Afet İnan Atatürk’ün manevi kızlarından biridir.

Mustafa Kemal onu İzmir’de yaptığı okul gezilerinden birinde,yeni mezun olmuş bir öğretmen olarak tanıdı.Yükseköğrenimine devam etmek istediğini; ama ailesinin maddi durumunun buna elvermediğini öğrenince yanına aldı.İstediği öğrenimi görmesi için İsviçre’de doktora yapmasını sağladı.

Dönünce Ankara Musiki Öğretmen Okulu’nda yurt bilgisidersi vermeye başlayan Afet İnan,o gün derste belediye seçimlerini işliyordu.Konuyu uygulamalı anlatmak için beş sınıf arasında seçim yaptırdı.Seçim sonucu herkesi şaşırttı.Başkanlığı bir kız öğrenci kazanmıştı.Afet Hanım buna çok sevindiğini söyleyip derse devam ediyordu ki;arka sıralardan bir erkek öğrenci parmak kaldırdı:

" Hocam bu seçim yasaya aykırı."

Afet Hanım şaşırmış ona bakarken erkek öğrenci konuşmasını sürdürdü:

" Kadınların değil seçilmek;seçme hakkı bile yok !"

Afet Hanım öfkesinden kıpkırmızı oldu ; kendni tutmaya çalışarak,

"Belki yaptığımız uygulama yasaya uymuyor; ama inşallah pek yakında bunların hepsi gerçek olacak; göreceksiniz"dedi.

Ders biter bitmez sınıftan koşarcasına çıktı; morali çok bozuktu.Okuldan çıkıp Orman Çiftliği’ne gitti .Kimseyle konuşmak istemiyordu.Bahçede dolaşırken kendini tutamayıp sinirinden hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

O sırada İçişleri Bakanı Şükrü Kaya ile çiftliğe gelen Atatürk onu ağlarken görünce ne olduğunu sordu.Afet hanım hem ağlayarak olanları anlattı.Onu dikkatle dinleyen Atatürk Şükrü Kaya’ya dönerek:

"Kadın hakları ne zaman meclise gelecek ?"diye sordu."Bu seçim meselesi üzerinde duralım,yasayı hızla çıkaralım; başbakanla hemen konuşun."

Atatürk hükümeti uyarmakla yetinmeyerekkendisi de harekete geçti.

Ertesi sabah,Afet Hanım’ı yanına çağırdı:

" Hazırlan ,kadın hakları konusunda ilk konferensı sen vereceksin"dedi.

Afet Hanım teleşlandı .Nasıl olurdu ? Hayatında hiç konferans vermememişti ki !Yapamayacağını söyledi.

Mustafa Kemal Atatürk ise kararlıydı:

"Yapacaksın...Ben sana yardım edeceğim."

Konuşma metnini birlikte hazırlamaya başladılar; ayrıca Afet Hanım’ı dönemin en etkili konuşmacısı Hamdullah Suphi Tanrıöver’e götürdü.Türk Ocağı sahnesinde iyi bir konuşmanın nasıl yapılması gerektiği üzerine denemeler yapıldı.

Afet Hanım ne zaman umutsuzluğa kapılığ "Yapamayacağım"dese,Atatürk

"Hayır!" diyordu."Yapacaksın,yapabilirsin."

Bir ay sürençalışmalarından sonra Afet Hanım artık hazırdı.Konferans için özel olarak dikilen elbiseyi giydi.Atatürk Afet Hanım’ın koluna kendi altın kol düğmelerini taktı.

1930 yılının 3 Nisan günü salon doluydu.Bütün devlet büyükleri,elçilerdaha önemlisi başbakan ve bakan eşleri en ön sırada oturuyordu.

Afet Hanım bu konferansta ilk kez kadın haklarının önemini ve gerekliliğini anlattı.

Konferanstan kısa bir süre sonra Yeni Belediye Kanunu Meclisten geçti.

5 ekim 1930 da yapılan belediye seçimlerinde kadınlar ilk kez oy kullandı.

Gülsün Bilgehan Mevhibe

Bilgi yayınları 1994

s 205-206-207

Herkes susmuştu...

"Çok güzell."

" Oldukça düşündürücü."

" Evet ."

Aysun:

" İsterseniz biraz ara verelim ; herkes masaya annemin yaptığı nefis böreklerden kurabiyelerden yiyelim.

Zeynep:

" Ben çayları doldurayım."

Halide:

" Ben de yardım edeyim.

Murat :

" Benim yapabileceğim bir şey var mı ?"

" Oturma odasından iki tane daha sandalye getirebilirsen çok iyi olur."







NEŞE KIZILYAR



SEVGİLERİMLE



DEVAM EDECEK...