Yaşadığımız dönem, malesef güçlünün güçsüzü ezdiği, hor gördüğü ve her konuda baskın çıktığı dönemdir. Bu güçlüler; öyle tarihteki gibi bileği sağlam, astığı astık, kestiği kestik kişiler değiller. onlar son derece kibar, nazik, bilgili, kültürlü, her konuda her zaman haklı, hem maddi hemde manevi yönden oldukça güçlü kişilerdir.

Güçsüz, güce her zaman itaat eder, ona boyun eğer. Güç her türlü maddi gücün üstündedir adeta. Güçsüze zulüm eder, bir lokma ekmeğe muhtaç eder. Güçsüz hakkını aramaya kalkışsa, bütün yollar kapanır daha gücün kulağına bile gitmeden, güçsüz hak arama yolunda etkisiz hale getirilir çünkü güçsüzün hakkını arayanlar, adalet timsalleri, yoksulun, yetimin, öksüzün, sosyal güvencesi, kimi kimsesi olmayan kişilerin her zaman yanında ve destekçisi olduğunu söyleyen, kuruluşlar, kurumlar ve kişiler, aslında güçden yana, onun bayrağını sallayan, onun gölgesindeki kişilerdir. Güç bütünüyle himayesi altına almıştır, herşeyi ve herkesi. Hiç kimse onun söylediği sözün üstünde bir söz söyleyemez.
hiç kimse onun karşısında durup hakkını arayamaz. Bilmelidir ki o hakkını arayan kişi, zaten haksızlığa uğramış olmasına rağmen tamamen zulüm görecek, ezilecek ve haklıyken haksız duruma düşecektir. bu nedenle güce kimse karşı çıkamaz. Güç artık iktidarı eline almıştır ona kimse karışamaz o istediğini yüceltir, istediğini alçaltır.

Güç güçsüzlere herşey yolunda, herşey güllük gülistanlık derde, kimse bir şey söyleyemez yaşa, var ol demekten başka...

İşte böyle bir yerde, adaletin, sosyal güvencenin, düzenin ve eşitliğin hiçbir anlamı yoktur.
Güç değişir ama güçsüzün durumu hep aynıdır.

Artık ülkemizde enfilasyon diye bir şey kalmadı, pahalılık yok, herkes refah içinde yaşıyor, avrupa standartlarına ulaştık diye dursun birileri. Değişen bir şey yok çünkü pasta ne kadar büyürse büyüsün, güçsüze düşen dilim hep aynı...

Sözümüz anlayana.


Orhan Karartı
24 02 2008