2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
706
Okunma
İç huzuruna kavuşmanın dinginliği yüzüne yansımış insanLardan olamadım asla. Ayna karşısına her geçtiğimde kristal bir avize buldum karşımda,her ışık hüzmesinde bir başka beni gösteren.
Hergün yeni bir tanesiyle tanıştığım kişiliklerim korkuturdu beni kimi zaman. Hiçbiri birbirini tamamlayacak cinsten değildi. Asla bir araya getirmenin mümkün olmadığı bir yapbozun parçalarını görüyordum kendime her yönelişimde. Ama asla kıyamadım hiçbirine. Birinden vazgeçmek,yaşam ışığımı söndürmek,demekti benim için.
Vazgeçmedim
Bir çoğunun katlanmaya tahammül edemeyeceği kalabalığımla yaşamayı seçtim.
Cevap Yaz