sanki rüyadaydım neydi bu bilemiodum daha 18 yaşnda evliydim.başta güzel gidiyordu yani kavga şiddet yoktu sonra oğlum oldu annesinin bitanesi:)canım oğlum cennet kokulum benim.istenmeyen gelin olduğumu biliyrdum ama bi keresine yüzüme kayınpederim senden nefret ediyorum demesi ve benim bunu eşime söylemem sonrası yaşannlar :((benim babam sölemez deyip dövülüp sokağa atıldım.kimseye bişe demedim hep bni mutlu bildiler ama hiç olmadım.bu dayaklar 5 yıl sürdü benim psikoloji bozuldu tabi o kadar şiddetten sonra.peki nasıl söylycektim babama geliymmi ankaraya diye.ağustos ayının sonlarıydı gece elime telefonu aldım ağzım burnum kan içinde yine hiç olmdık bi nedenden yemiştm dayağı aradım babamı sesini duydum önce çok mutluydu nasıl söylycktim geliymmi yoksa köprüden atıyımmı diye.söylemedim teli kapadım.gece sabaha kadar düşündüm madem bn istedm buraya gelmyi burdan gtsin cenazem dedim.sabah kolmdan çıkarıp bileziği bozrdum eve geldim :(( oğlumu öptüm kokladımmmm sardım içime çektim kokusunu sonra alt komşıuya emanet edip çıktım eve çıkmadan bi mektup yazdım."belki bir deniz kenarında belki bi uçurumdan düşerek ama bu dünyayı size bırakarak gideceğim senden tek ricam oğlumu mezarıma anneler gününde getir lütfen"diye mutfak masasına bırakıp çıktım.istanbul sokaklarında nasıl ağlıodum ölümü aklıma koymuştum.oturum bi banka insanları izledim acaba onlarında dertlri varmı diye?sonra bi otele yerleştim en üst katından oda tuttum amacım gece 3 4 gbi atacaktım kendimi?odamı temizlemeye gelen kadın oğlumla sarmaş dolaş resmimizi grdü kim bu dedi oğlum dedim hastamı dedi yok dedim sen nede onunla deilsin dedi.ağladım kadın çıktı odadan.lobiye indim orda biriyle tanıştım çocuk kekeç olduğu için burda eğitim gbi bişey alıomuş güzel konuşabilmk için bn ağladığım ve ard arda dışarı çıkıp sigara içtiğim için yanıma geldi konştuk abla hayrdr niye ağlıon dedi "OĞLUMUN KOKUSUNU ÖZLEDİM "dedim ve başladım ağlamaya.sonra o çocukla konuştuğumda bni oğlumun sesini duymamı istedi telefonunu verdi git dedi istanbul büyük sehr seni yutr dedi.ben yutacak zamanı olmayacak dedim.gece oldu oğlumun sesi kulağımdan çıkmıoduyu yankılanıodu resmen ANNE diye.duramadım indim kulübeden aradım o şerefsizi oğlumu ver bana dedim vermedi anlamıştı ortalığı birbirine katmış mektubu okuyunca beni çok sevdiğini nerdeysen söle geliyim diodu.yalvarıodu oğluma dyanamadığımı anne diye ağladığını söyledi.ve söyledim geldi oğlumla ağlamaktan gözü şişmiş oğlumun.öyle bir srışımız vardı ki sanki yıllardr grmemiş gbiydik.ewe geldim ev darmadağın eşimle mutfakta oturduk konuşmya başldık ben
sevdiğini onu çok korkuttuğumu söyledi.ailem duymuş arıyorlar benim sesimi dymak için.ertesi gün babam geldi omzuna yaslanıp nasıl ağladım cenazem gelckti babam bn deil dedim.o bana öyle bir sarıldıki sen bnm canımsın dedi

devamı gelcek...