hayat ne garip..tüm zıtlıkları aynı anda yaşatıyor insana..Olurla olmazları,acıyla tatlıyı,gelmelerle gitmeleri,sewmelerle acı çekmeleri...acı çekmek’!!ewet...bende acı çekiyorum nicedir, tarifi yok..bir yandan acı çekiyor diğer yandan sadistçe bir şekilde mutlu oluyorum...kendime şaşıyorum..biliyormusun bütün insanlarda şaşırıyor we anlayamıyorlar , nasıl oluyorda taşıyabiliyordu bir insan bu kadar zıtlığı bir arada...çünkü acımında mutluluğumunda sebebi sensin..yüreğimdesin ya, bir zamanlardada olsa benimdin ya işte budur mutluluğum..seni sewme sırrına erememiş we senin gönlünde yeri olmamış insanlara acıyorum şimdi..ben çok şanslıyım...
Bugün yoklğun yarım yılı geçti yarim..ama ben asırlardır yalnızım sanki..sensiz bir dakika bile ölüm gibi düşer yüreğime..anlatmak öyle zor ki.!
Yine sensiz bir sabahın erken bir saatindeyim şimdi...Hasretin bir yangın yeri olmuş yüreğimde...alew alew yandığımı kimseler bilmiyor we kimseler anlamıyor halimi..Seni düşününce hızlı hızlı çarpan kalbimmidir yalan söyleyen , yoksa gözlarimden düşen inci tanelerimi...oysa sen..sen ne güzel uyuyorsundur kimbilir şimdi..Bebeğimsin yarim, herşeyimsin çünkü ben seni bir annenin şefkatiyle, bir dostun güweniyle, bir arkadaşın samimiyetiyle, bir eşin sadakatiyle we hiçbir yüreğin erişemeyeceği bir sewgiyle sewdim ..Sen olmasan ne olur ki hayatımda..İnsan sadece hayatında olanımı sewmeli..yada hayatında olduğu içinmi sewer insan...Rüya gibiydi seninle yaşam...cennetti her yer benim için...oysa şimdi; simsiyah bir renktir mawim....
Aşktan korkmak, yaşamdan korkmak demektir ve yaşamdan korkanlar şimdiden üç kez ölmüşlerdir...BEN SENİ SEWMEKTEN HİÇ KORKMADIM...
Hayat yüzünü hep güldürsün yarim....