ARABAYI KİRLETME
Pancar ekimi yeni başlamış köyde.Torba torba şeker veriyor pancar şirketi.Ürün elde kalmıyor.Taa Fakılı’ya götürüyor üretici.Fakılı’dan yük vagonlarına doldurulup doğru Kayseri’ye.Fabrika’ya...
Neresinden bakarsan bizim köyle Fakılı arası 40 km.gelir.Pancarı Fakılı’ya ulaştırmak zor.Sıkıntılı.Şimdi öyle mi ya...Depo Devecipınarı’nda.Köye 3 km.uzaklıkta.Üretici yüklüyor römorka.Traktörle taşıyor.
Bir zamanlar yaşam çok daha zordu.Hele moturu (traktör) gatırı (katır) olmayanlar için çekilecek dert değildi.Ama Mevlam sabır veriyor.”Hem ağlarım,hem giderim.”diyen gelin misali üretici her cefaya katlanıp pancar ekiyor.Hem torba torba toz şekeri geliyor şirketten.Köylü sanıyor ki şeker beleş,şirketin ikramı.Değil efendim.Alacaktan düşülüyor.Olsun be yav...Ağızların tatlanması pancar sayesinde.Sebebin tuttuğu altın olsun...
Pancar söküm zamanı.Kemerli Ali’nin kamyonu taşıyor pancarı Fakılı’ya.Austin markalı kamyona Ali Kaptan gözü gibi bakıyor.Üstüne toz kondurmuyor.Pancar yükletilirken başında kamyonun.Irgatları uyarıyor.Kasanın kirlenmemesi,çamur olmaması için titizleniyor.Pancar işçilerini azarladığı bile oluyor.
Topal Durmuş (Taş),köyün sığır çobanı.Sürüyü pancar tarlasına getirmiş.Pancar pürü yiyor hayvanlar. Sökülen pancar Kemal Emmi (Yalçın)’nin.Kemal Emmi’nin lakabı “Konö” idi.Durmuş Emmi’yle samimiler.Kemal Emmi ile şakalaşırlar.Bazen şakanın dozu kaçar.Yine de gülüp geçilir.Büyütülmez.
Kemal Emmi, şakayı kakayla karıştırıyor o gün.Hayvanlar dışkılamış öteye beriye.Hayvan dışkısına “mayıs”denir bilindiği üzere.Kemal Emmi,yerden avuç dolusu hayvan dışkısı alıyor.Durmuş Emmi’nin yüzüne çalıyor.Durmuş Emmi de yüzündeki dışkıyı eliyle siliyor.Elini de Ali Kaptan’ın kamyonuna sürüp temizliyor.Ali Kaptan çıkışıyor Durmuş Emmi’ye:”Yahu ne yapıyorsun? Kamyonu kirletme.”
Durmuş Emmi de dikleniyor Ali Kaptan’a:”Senin kamyonun benim yüzümden kıymetli mi?”
Gülünüp geçiliyor.Ama şakanın kakaya karıştırılmaması gerek.Ölçü kaçmamalı.Hakszı mıyım?