Başlamak... Herhangi birşeyin olacağını beklemek, sırası gelince olup bitmesi, geride bırakılması, zamanla unutulması, hatırlanınca eskiden olmasını istediğimiz heyacanı vermemesi… Garip... Bir olayın olmuş ya da olacağı... Olacak olan olmuş şimdi de... Yarında ise dediğimiz gibi olmuş olarak kalacak... Her cümle sonuna bir nokta koymak zaruri durumdur bir cümle için. Nokta koyulur biter cümle. Biter... Belki de anlatılan, cümle sonundaki nokta kadar önem arz etmiyordur hayatta... Konuşulan bir cümle ya da cümleler her neyse, nokta sonrası için yeni beklentiler yeni ümitler... Çalışmak gerek, anlamak gerek, dünyaya duyuracak kadar coşku gerek... Ne için ha... Hala içimizde çelişiyorsak çelişki içerisinde de çelişiyorsak ne için... Hayal olan bir dünyanın gerçeği de hayal sanılmaz mı..?
Hayatın üzerine ekleyerek bir eksiği bir fazlası hayata getirileri götürlerini hesaplamadan iyi ya da kötü olarak eklemek... Geçmişe bakarken gözlerimiz doluyorsa, kalbin sıkıştığı andaki düşüncelerle boğuşuyorsak, bekleme geçmişten gelecek bir haber... Kendini bil kendinle yaşa... Hala huzursuzum hala isyankarım hala anlaşılmazım demek yerine, hayata yeni bir sayfa aç. Onu da yapamazsan düşün, düşün ki hayatta senden niceleri, nice kötü günler geçirenleri düşün... Hayatın tüm zorluklarına göğüs gerip kazananları düşün... Şu anın senin mezarın gibi adeta farksız... Yılgınlık niye karamsar olmak niye... Şunu düşün ki kimsenin umrunda olmamak niye...
Cevapları ararken yeni sorular çıkıyorsa karşımıza, ona da cevap bulmak gerekir... Peki zaten cevap arıyorken yeni sorular da ekleniyorsa elimizdeki sorulara, mevcut sorulara cevap aramak bir hata mı? Yoksa karşılaştığımız o yeni sorular elimizdeki soruların yanıtlarına götürecek bir anahtar mı? Hangi ruh haliyle cevap aramak da önemli tabi... Neden-sonuç, etki-tepki prensibi gibi. Ararsın... Karmakarışık bir akılda bulabileceğin kadar. Ararsın... Bir kahve içme rahatlığı kadar kolay cevap.... Ruh hali belki kurnaz belki çok iyi niyetli... Bilinmez tabi…
Herşey olabilir bu hayatta... Olabilir belki, beklenilmedik kendiliğinden gerçekleşen olaylar; can sıkmaya birebir dört duvar eşliğinde yanıbaşımda. Olması gerekenler beklenirken beklenmedikler boy gösteriyor acımasız hayatın kucağında... Kin ve nefretin kontrol edilemediği, karşında bulunmayan hakkındaki düşündüklerinin olay örgüsünü kurgularken ki düşüncelerin, onun canını yakacak olan her türlü zaafını aramak... Kin ve nefretin karşısında duran irade... Kontrolü sağlamak o an. O andan sonraki olacak olanlar ise yine iradenin akılla yorumundan sonraki verilen kararın sonucu... Doğru ya da yanlış verilen karar. yanlışlığında sözünün arkasında duran yine irade...


Nazım TÜRKYILMAZ