Ben bir yandan hayatıma devam ederken diğer yandan ise içimdeki anlamsız boşluğu doldurmaya çalışıyorum.Ne yaparsam yapayım nereye gidersem gideyim o boşluk hep benimle.Çevreme karşı gülerken hep içimde o buruk acı oluyor.Tamam artık yastığım ıslanmayacak diyorum ama nafile,söz geçiremiyorum kendime.Tam içimdeki boşluk doldu diyorum ama bir bakıyorum ki hayla o orada.. O boşluk yüzünden hayata hep 1 adım geride gidiyorum.
O boşluğun adı ’’baba’’.Babam ve sevgisi yok.Baba sevgisi nedir hiç yaşamadım,görmedim.Babam kimdir malesef biliyorum.Hayata onsuz devam etmeye çalışıyorum,olmuyor hep bir yerde o anlamsız boşluk çıkıyor karşıma.Yaşayanlar iyi bilir.Nedir o sevgi? Hayata olan sahte gülücüklerini gerçeğe dönüştürüyor mu? Mesela sana mutlu olmayı öğretiyor mu ? ya da ne biliyim o içimde ki anlamsız boşluk yok olup gider mi? Bu soruların cevaplarını verebiliyor mu bu baba sevgisi? Eğer gerçekten veriyorsa ben aramaktan vazgeçmeyeceğim.