Omuzları daralmış,duruşu eğreti,ne kadar daralsa sığmıyor hiçbir yere;belli ki ayrılık geçmiş üzerinden.Öyle solmuş,kurumuş ki içi; ne duygu borcu kalmış kimseye,ne alacağı…Soğuk sütte erimeyen bal gibi ,sadece (c) isminde-eğer kalmışsa-tadı.Ne dünden genç,nede yarından ihtiyar; ayrılık dondurmuş sanki ömür karesini…

Her şeyi yitirdiğimizde anlarız değerini.Halbuki yanımızdayken bilemeyiz.O vardır ya yanı başımızda,gözümüz kapalıda olsa el yordamıyla ulaştığımız,nefesini hissettiğimiz ,şükürler olsun iyiki var demeyi bilmediğimiz.Yol arkadaşıdır; hayat taşlarımızı bir bir koyarken maddi manevi yanımızdadır paylaşımlarda.Geç bulup daha çok yıllar var deyip tadını çıkaramadığımız.

Suyunu ,gübresini vermekte geç kaldığımız çiçeklerimiz bile,göz aşinalığına aykırı birden yok oluverirler…

Bir yumru tıkanır boğazınıza söylemek istersiniz ‘gitme ‘ diye.Düğümlenir kalır sözcükler,açılmaz düğümler.O anın ayazında göz pınarlarınız donar…Titreşir müjganlar birleşemez damlalarla.sonrada kor oluklarda yıkanır yad edersiniz.Ellerinizi titreyerek kaldırırsınız, Cemali güzel Mah’a ,Şimal Yıldızına,cennet sesinden yükselen rezonansında,gitmeden sözleşilmiştir orada buluşmaya…


hulyA