Muratın günlüğünden :


16.06.2010 00:44
Bu güne kadar çok istediğim halde tutamadığım günlüğümü, bugün ilk defa tutmaya karar verdim. Hep, yazdığım an günlüğümde iyi ve mutlu şeylerin yazılmasını istemişimdir. Fakat, günlük tutmaya karar verdiğimde, mutlu şeylerden uzak, kalbimin derinliklerine acı ve hüzün bırakan ve ansızın gelen ölüm haberi ile sarsıldım. Bu acıyı satırlarıma dökmek zorunluluğunda kaldım ve her satırı içim acıyarak yazdım.
Bugün 24 ocak 2005, yine bana en acı veren, acıların en büyüğünü yaşatan günlerden biri. Veysel ağbinin, bu ansızın ve zamansız aramızdan ayrılması beni çok derinden yaraladı. Çünkü, Veysel ağbi siyasi dalgalanmalarına rağmen, Sarıgazi de renkli kişiliği ile, ve de herkes tarafından tanınan iyi bir insan, iyi bir dosttu. Bu kişiliğinden dolayı da cenazesine büyük bir kalabalık katıldı. Her çevreden insanlar onun için gelmişti. Bu kitlenin içinde görmek istemeyeceği bir iki kişi de dahil bu kalabalığa.
Veysel ağbinin, bu iyi dostluğunun yanında, siyasi dalgalanmaları ve alkole karşı yoğun düşkünlüğü gibi bazı zaafları vardı. Bu zaaflarından en büyüğü olan alkol, onu zamansız bir şekilde aramızdan aldı gitti. Eğer ki biraz olsun onu sevenleri dinlemiş olsa idi, şimdi aramızda olacaktı, sevenlerini de üzmeyecekti. Veysel ağbi bu düzen içinde aykırı olduğu gibi bazı davranış ve hareketleri ile de sevenlerine karşıda aykırı idi. En son aykırılığı da zamansız gidişi ile, yine sevenlerine yaptı.
Veysel ağbinin ölüm haberini bana verdiklerinde inanmamıştım. Yine bize oyun yapıyor 0, ölemez demiştim. Çünkü aynı oyunu bize en az üç defa oynamıştı. Ben o oyunlarından biridir diye düşünmüştüm, düşünmekte de haklı idim. Sabah beraber oturup konuşmuştum, yine ona, kendine dikkat etmiyorsun diye bağırıp çağırmıştım. Sonra da, Mustafa yoldaşla hastaneye götürmüştük, bize siz gidin iyiyim dedi ve bizi gönderip, o oyunlarının, bu kes ciddisini oynadı ve bir daha aramıza dönmemek üzere gitti. Yani, her zaman ki gibi oyun bozanlık yaptı. Fakat böyle bir acı oyunla da, uzun süredir görüşmediğimiz yoldaşları başına toplamakla onlarla görüşmemizi sağladı, ama üzüntümüzü azaltamadı.