Cocukken her uyandıgımda aynaya bakardım. gözlerimde aşk var mı diye. Cocuk yaşta başladım aşık olmaya. Her sabah tebessümle aynanın yanına gelir somurtarak banyoya dogru koşardım. Neden gözlerim gülmüyordu benim, neden ben bakınca gözlerim yakmıyordu hiç. 
Yine birgün sabah uyandıgımda aynanın karşısına gectim. Yüzümdeki tebessüm gitmemişti. İlk önce korktum. Kendi gözlerimde denizi görüyordum. Ama sonra ne mi oldu..? Ben o denizde boguldum.. 
Kimbilir kac sabah gecmişti aynaya bakmayalı. Kimbilir tebessümü unutalı ne kadar olmuştu yüzüm. Karanlıklara dogru ilerliyordum. 
Sonra... Yıllar sonra senin gözlerinde gördüm denizleri. Gözlerinde o cocuklugumu yaşadım yeniden. Ne olur kapatma gözlerini cocuk olmayı cok özlemişim bitanem. 
Şiirler yazmak istedim.. Gözlerine bakarakta okumak hepsini. İki satır geciyor aklımdan hep; 
Yoklugunda kaybetmişim yolumu sensizlik ölüm bana,, 
Ne olur kapatma gözlerini fedadır canım ugruna.. 

Peki neden uzaksın bana bitanem neden. Bütün bunlar acı cekmek için mi? Bende sana ait bişey var tam şuramda. Bak dokun hisset bitanem dokun şurama. Ne olur gel al emanetini agır bu yük bana. 
Yüzümdeki tebessümün nedeni, gönlüme bayramı getiren ey sevdigim sana söz.... 

SON NEFESİMİ VERMEDEN SENİ BEKLEYECEGİM.. 
VE BİLKİ EGER ÖLÜRSEM COCUKLUGUMDA,GÖZLERİNDE ÖLECEGİM...


Dertli Saaairrr