AMAN SÖYLEME
Bizim Osman (Topaloğlu) av meraklısıdır.Hafta sonlarını iple çeker.Kara avcılığının yanı sıra balık avına da çıkar.Göletlerde,Yamıla (Yamula) Barajı’nda balık nerede çoktur?Nerede ağ atılacak? Hepsini bilir.Balığa çıkanlar Osman’dan bilgi alırlar.Nazının geçtiklerini avın bereketli olduğu yere yönlendirir Osman.Diğerlerini başından savar.
Galipgil izindeler.Emmoğlu Galip (Topaloğlu)Alamancı’dır.Yazları gelir izine.Kayseri’de kalırlar.Ama Galip, köye sık sık gelir.Bazen Emine’yle çocukları Mehmet’le Nergis de gelir köye...
Bir dönem Mersin’de tatil beldesinde yer ayırtmışlar.Bir gece kalabilmişler.Ertesi gün gerisin geri Kayseri’ye dönmüşler.Galip diyor ki:
”Abi,o ne sıcaktı öyle.Nasıl bunaltıcıydı...Dayanamadık vallaha...” Hani Şemsi Yastıman’ın ifade ettiği gibi:
”Sıla suyu serinletir bizleri
Neyleyim denizi ırmak istiyom”
Galip’in gönlü de ırmak ister.Yakalar Osman’ı:
”Emmoğlu...Emmoğlu...Hırka’ya balığa gidek.” Hırka,Kızılırmak kenarında bir köydür.Şimdi Yamıla Barajı yuttu eski Hırka’yı.
Osman’dır balık avına “yok” der mi?Hele Galip isterse...Galip’in hatırı kırılacağına katırcının katırı kırılsın.İkiletmez.Gelirler Hırka’ya.Osman’ın tanıdığı çok Hırka’da.Coke Ahmet,Ali Aslan eski muhtar...Bunlar balık avında Osman’a yardım ederler.İzzet ikram...Çilingir sofrası kurulur.
Bizim Galip o sıralar tarikata takılıyor.Sofu... Galip de oturur çilingir sofrasına.Başlar demlenmeye. Bir bakar ki Osman Galip de demleniyor.
“Hay’rola emmoğlu? Yarasın.Bakıyorum keyfin yerinde.”der Osman.Galip biraz mahcup,biraz korkulu:
“Emmoğlu...Emmoğlu...Emine’ye söyleme.Aman Emine duymasın.”
Osman güler:”Emmoğlu...Allah’tan korkmuyon da Emine’den mi korkuyon?..”