Bükme dudaklarını kıvrımlara............!

Gün ne güzel vurmuş gözlerine hırçın bir ay gibi sus pus olmuş duruşun...
Gün ne güzel şimdi dudaklarında,taranmamış saçların deniz gibi gözlerinle,
Toprak kokulu bir akşam kirpiklerinde,
gün ne güzel şimdi gülüşünde...

Ama ne hazin yalnız yağmur akşamları sensiz,susuşumda çoğalan sesin,uyuyan
gözlerin,gün ne güzelmiş duruşunda,sıcak sonbaharlar,yorgun bir akşam dudaklarında,
Ne hazin şiirimi okumadığın gün yüzünde...

Teninde yorgunluğu yürümediğimiz yağmur akşamlarının,kulaklarında bitkin düşmesi bir müziğin,hazindi ama olsun ne güzeldi,güzeldi yine de.

Benimse bu yağmur bu müzik bu şiir bu yalnızlık,olsun,güzeldi gözlerinden okumak yüreğini,güzeldi seni sevmek dokunmak kadar...

Gün ne güzel vurmuş öpülesi dudaklarına, hırçın bir ay gibi sus pus olmuş duruşun,çılgın olmuş teninle,dünyama atılan bir adımdın sen,toprağı kokutan bir yağmur gibi sinen yüreğime...

Aşkı sızdıran bir güneştin gönül pencereme,ruhumu ısıtan bir ateş,dokunsam yanacakmışçasına,yazılmamış en güzel şiir,tarifi imkansız bir melodi kulaklarımda.
Yaşlı bir zamanın çocuğuydun sen yağmur gibi yağan sesinle...

Ettiğim en güzel duamsın sen,her gün içtiğim bir su gibi,göklere açılan bir kırlangıç gibi,uykuda gördüğüm bir kuğu gibi,tarifi imkansız bir aşksın sen,tıpkı hırçın bir okyanus gibi...

Gün ne güzeldi gözlerinde,baharı getiren bülbüller gibi...

Yaşanmamış en güzel aşksın sen, şimdi kederden ikiye bölünmüş ay sönmüş yıldızlar gibi durma karşımda ne olur,

Allah ın en güzel lutfusun sen ...
ANNEN
GÜLNAZ YORULMAZ