Dün akşam arkadaşlarla okey oynamaya gittik.
Oyunculardan biri kız’dı.
Okeyi eşli oynadık kız benim eşimdi.
Okeye başladık benim Emine’den mesaj geldi.
Dikkatim dağılmasın diye telefona bakmadım.
Oynamaya devam ettim.
Mesajların ardı arkası kesilmedi.
Birinci partide oyunu biz kazandık.
Emine’ye hiç cevap yazmadım.
Bir parti oyun daha oynayalım dediler.
İkinci partiyi oynadık ve yenildik.
Ben para falan ödemedim.
Bütün hesapları kız ödedi.
Kız sonra herkese ikişer bira aldı.
Irmak kenarında içtik.
Kız sevgilisinden ayrılmış sohbet oldukça renkli geçti.
Hepsi benim konuşmalarıma hayran kaldı.
Gülme krizine girdik.
Bağıra bağıra konuşuyorduk etrafta izleyicilerimiz de vardı.
İzleyicinin birisi gülmeye başladı.
Ben de ha ha ha ha,ho ho ho ho dedim.
Adam bozuldu gülmesi kesildi.
Arkadaşın birisi keşke seni daha önceden tanısaydık dedi.
Bu zamana kadar boşa yaşamışız dedi.
Telefondan müzik falan açtık dinledik.
En son kız arkadaş bataryanı ver benim müzikleri dinleyelim dedi.
Yok bataryamı vermem benim telefondan açalım dedim.
Senin müziklerin beni ağlatır dedi.
Ağlamak ayıp değil ki ağla dedim.
Biranın da etkisiyle kız ısrar etti.
Bende de öyle bir inat varki bataryayı vermedim.
Tartışmaya başladık konu uzadı o zaman selamı sabahı keselim dedi.
Bataryayı vermedim diye sileceksen sil dedim.
Ben duruşumu bozmam dedim ortam gerildi.
Sonra kız koluma girdi belki elli sefer özür diledi ama morelim düzelmedi.
Neyse sonra ayrıldık eve geldim ama Emine’ye dönüş yapmadım.
Bugün sabah Emine yanıma geldi sen benim telefonlarıma niye bakmıyorsun niye cevap vermiyorsun diye bağırdı çağırdı.
Çay demledim bardaklara doldurdum.
Emine çok sinirlendi bardakları aldı evin içinde kırdı öfkesi geçmedi.
Zor sakinleştirdim.
Sonunda sarılıp öpüştük.

Not: Hayal ürünü bir eserdir.


Yakuphan kılınç