Dünya… Ah Dünya…Kimine göre bir matem hane, kimine göre lezzetlerin dorukta yaşandığı mekan.
Yaşananlar belirliyor dünyaya ve hayata bakışımızı… Bazen de bakış açımız yaşadıklarımızı.
Bazen sorunları alt alta toplayarak eziliyoruz hayat yükünün altında. Manzara kararıyor. Ufukta ışık yok. Ümitsizce bakıyoruz geleceğe. Kim bilir belki de dayak yemeden ağlıyoruz çoğu kere.
Güzele bakmak gerek belki de güzellikleri görebilmek için. Güzel görüp güzel düşünmek gerek, hayattan lezzet alabilmek için.
Kendimize gereksiz misyonlar belirleriz çoğu kez, sınırları doğru çizmeden . Yükler kaldıramayacağımız hale gelir. Ezilir, inleriz, ağlarız. Sorgulamak lazım bazen her şeyi. Acaba dert ettiğimiz her şey bize vazifemi diye.
Sabrın gücünü unuturuz bazen. Har vurur harman savururuz, geçmişte yaşanan olumsuzluklara ve geleceğe dair endişelerimize . Halbuki sabır bugüne yeter. Dün yok artık. Yarın var mı bilemeyiz. Bugüne harcasak sabır gücümüzü, aşamayacağımız sorun kalmaz önümüzde.
Hayat güzeldir aslında. Biraz ona anlam katmamızı bekler bizden. Sorgulamak lazım bir şeyleri. Hayata bakışımızı, verdiğimiz anlamı, yüklendiğimiz misyonu, kainatı anlayıp anlayamadığımızı. Bu sorular arttıkça hayatımızda, hayata bakışımız değişir zamanla.
Dünya bir matem hane olmaktan çıkar o zaman bizim için. Anlam kazanır her şey hayatımızda. Mutlu, sürurlu insanlar oluruz, sabırla…


Osman Nuri KARAGÖL
19.02.2008 İstanbul