İnsanı en çok üzebilecek kişiler, en sevdikleridir. Öylesine açarız ki yüreğimizi, en sevdiğimiz arkadaşlarımıza. Çok tanımadıklarımızla fazla bir şey de paylaşmayız çok da anlam yüklemeyiz. Ne yaparlarsa yapsınlar şaşırmayız çünkü zaten güvenmemişizdir. Güvendiklerimize duygusal yatırım yaparız sonra da ayışığında yıkarız ufacık gördüğümüz sorunları. Sorunlar büyümeye başlar da biz görmeyiz, onca yatırımdan sonra. Aynı yatırımı yapmamışsa karşımızda ki kişi, rahatlıkla alıp başını da gidebilir, bizi değersiz de hissettirebilir.

Ancak zamanla anlarız, yatırımlar arasında ki uçurumu. Aslında hep vardır da biz görmek istememişizdir. Tam da bu noktada insan kendisini suçlar önce, neden göremedim diye. Sonra insanlar ne kadar değişmiş diye hayıflanırız. En son da kabullenir durumu ve tüm yatırımımızı çekeriz o kişiden ve başka birini ararız yatırım yapabilmek için.

Fakat zaman geçtikçe insan, etüd çalışması yapmadan yatırım yapmamayı da öğreniyor. Öğreniyor ki, paylaşımlar karşılıklı olur ve taraflardan birisi sürekli alıcı olmaz. Biz izin vermezsek eğer kimse bizi üzemez, üzmüşse biz izin vermişizdir mutlaka.

İnsanlar nasıl hızla değişiyorsa, biz de daha temkinli olmalıyız sevgi dağıtma konusunda.

Arkadaşlık konusu bugünlerde beni de düşündüren bir konu ve yazınız sayesinde paylaşmış oldum düşüncelerimi.

Saygılarımla.

hayal deniziii tarafından 9/18/2012 12:21:02 AM zamanında düzenlenmiştir.

hayal deniziii tarafından 9/18/2012 12:21:33 AM zamanında düzenlenmiştir.

Binlerce insan arasından bana dost olan bir kaç kişiden gurur duyuyorum..

benden on üstünden bin puan....