Sinem bacaklarını acarak , necmiyenin parmakalrına yol verdi,elaının duymasından korktukkalrı ıcın çığlıklarını dudaklarını ısısrarak basdtırmaya çalıştılar,klitorisine aldığı her dil darbesi , onu hazzın doruklarına cıkarmıştı,kadınlığın zerafeti, ınce dokunuşlar, yumuşak temaslar, ve gözlerine sevgi ile bakan bir çift göz necmiyeyi kocası ıle yada başka bir erkekle yaşamadığı zevklerin yasanmasına yol acmıştı, Sinem de soluk alış verişlerini hızlandırmıştı,kalp atışları artmış tı, nefesişini hissediyordu ,kıvrımlarına öpücükler kondurdu,elanın solukları sessiz geceyi bölerken,ikiside bitkin bir halde yatağa yıkldı,bunu yaptıklarına yada nasıl yaptıklarına ve de nasıl bu kadar ateşli olduklarına inanamamışlardı,yıllarca yanlız yaşadığı bu ev bir aşk yuvasına dönmüştü artık,hiç bir erkeğe ihtiyaçları yoktu artık, onlar olmada n da ayakta durmak inanılmaz bir hazdı.Evin kadını sinem erkeği Necmiye olmuştu ve ela bu çifitn tek bebeği,mutluluklarının bitmemesi için dua ediyordu sinem,gözlerini açıp tekrar sarıldı,kendimi lisede okuyan bir genç kız gibi hisseediyorum ve bu dyuguyu sana borçluyum"
Necmiye ilk yakınlaştıkları geceyi hatırladı, galiba o tabağa teşekkür borçluyuz ,bulaşık sepetinden kayıp yere düşmese elini tutmayacaktım,"kahkahalarla güldüler,birden doğruldu yataktan necmiye,ya Murat hapisten çıkıp bizi bulduğu zaman ne olacak " dedi,o zaman ardına bakmadan bırakacak mısın beni :?
"Aşkım , lütfen bunları çıkar aklından seninle cok mutluyum , hiç olmadığım kadar,unutma beni istemediğim bir adamın kollarına atan birinni sana nasıl tercih ederim?bana en zor anımda destek oldun,seni seviyorum , kadın yada erkek olmanın bir anlamı yok, sadece duygularımızın manası var,ve biz çok mutluyuz , hep de mutlu kalacağız.."