Tek başıma seyahat ederken ,severim ben otobüs yolculuğunu.Hatta taa Trabzon’dan İzmir’e otobüsle gelmişliğim var bir kez,yöreyi daha iyi göreyim diye...TV yi açarsın,kulaklığı takarsın.Ben yerini yadırgayan biri olmadığımdan,çok ta rahat uyurum yani.Artı ,pek de yemekle arası olmayan ben,bir tek otobüs yolculuklarında çoook acıkırım.Tüm mola yerlerinde inerim ,bir şeyler atıştırmaya..yetmezse bazen içeride de devam edebileceğim abur cubur şeyler alırım.Ve kime satıldığı belli olmayan incik boncuk gibi şeyler vardır ya,hatıra olsun diye onları da alırım.Yani uzun mesafede,uçak daha ucuza gelir bana,o derece..Neyse konu bu değil zaten.Geçenlerde böyle bir yolculuk yaptım..Yerim cam kenarı.Yanıma da bir kadın oturdu.Oturdu da,kalkması zor kadının.Ben indikçe yol vermek için kalkıyor yerinden ama,zorun zoru oluyor bunu başarması..Yolculuk bu ya,sohbetsiz geçmez kadınlar arasında.Hafif bir kanki durumuna gelinir inene kadar.Son durakta da,adını bile bilmediğin kadına alelacele,bagajları alma derdinde hoşçakal der inersin,nerden gördüm ben seni misali...Bizimki de öyle oldu işte.Laf lafı açtı,kadın rahatsız ya,geçmiş olsun dedim neyiniz var gibisinden.Kadın da anlattı hemen.Bir yıl öncesine kadar spor yapmak için ,günde 5-6 km.yürüyen bir kadınmış.Sonra günün birinde bir arkadaşıyla kahve içmek için dışarı çıkıyorlar.Ama kadının ayağında bir karıncalanma..Korkmuş tabii,felç falan mı geçiriyorum diye.Doğru en yakın hastaneye,oradan da 9 Eylül’e..Bir ay teşhis için yatmış orada..MS falan mı diye şüphelenmişler...Derken anlaşılmış ki,kadının bilmem kaçıncı omuruna,bir adet grip virüsü girmiş,orada sıkışmış kalmış...Şimdi,kadın diyor ki grip olan biri bile değildim aslında..Geçmemiş tabii rahatsızlığı.Yakında İstanbul’da ünlü bir profesöre gideceğim dedi.Randevu almış,onu bekliyormuş şimdi..Şaştım kaldım ben de, tesadüfün böylesine.O mikrobun omurgada işi ne!!!!