Hangi gece benden daha özlemli ki örtüyor yıldızlarını üzerine? Hangi güneşi dağıtan gün daha aydınlık ki seni dilenen fikirlerimden? Bağıra çağıra gelen ölümden kaçıyorum yar, son defa değmeden ellerin ellerime, teslim olmayayım diye.

Bedenim elbise askılarında… Her gün bir başka yorgun kimliği giyiniyorum üzerime, her sabah aynı saatte seni arıyorum caddelerin tanıdık isimlerinde. Neresinde tökezledik kaldırımların, biz ne zaman düştüğümüz sokaklara asfalt olduk, üzerimizden onca insan kalabalığı geçerken seslerine kulak tıkadıkta, ne zaman kendi sesimizi unuttuk?

Bu aşkın hangi notasına yarım bastıkta şarkımız dolaşamadı dillerde? Biz nerede hata yaptık ey yar, en korkunç kâbusları birlikte atlatırken, kalkıp ölüm uykularından, neden birbirimizden kaçar olduk?

Ne senin anıların taze idi ne de benim anılarım. Geçmişin karalamalarının üzerinde eser yaratıyoruz sanırken daha da karıştı bildiklerimiz. Aşkı tükettikten sonra çarpıyordu kulaklarımıza aşık-i söylemlerimiz.

Ne sen daha az hatalısın benden ne de ben senden. Ahmaklıklarımıza kıskançlık adı verip bir tokat gibi çarptık yüzümüze anıları. Unuttuk diye kandırdık birbirimizi, sakladık oysa. Bir kavganın en can alıcı noktasında sakladıklarımızın ardına saklandık. Aşk incinir ey yar, biz bilmedik, söylediler dinlemedik. Kaybettik ey yar, biz birbirimizi egolarımız yüzünden kaybettik…

Ne sen gidiyorum dediğinde, gitme dedi dudaklarım ne de ben gittiğimde tutup kolumdan, sardı beni kolların. Şimdi bedeviler gibi baht arıyor kendine uyuttuklarım. Başka kollarda anın sayıp unuttuklarım… Her yemekte çanağıma doğruyorum seni, her melodide bir kırık melankoli… Bir Sezen şarkısı tamamlıyor bizim notalarımızı;


Unutmadım unutamam
Kara sevdam merak etme
Yaşamaksa yaşadım lakin
Canımın çoğu kaldı sende
Pişman mıyım asla
Güzelleştim yasla
Sevmedim mi sevdim evet
Senden sonra ihtirasla
Ama benim ciğerim yanar
Ten oyalanır can kanar
İki gözüm iki çeşme
Haberin yok içerime içerime akar…



Yüreğim kanarken ben, bağıra çağıra gelen ölümden kaçıyorum yar, son defa değmeden yüreğin yüreğime, ölüme teslim olmayayım diye.



Elif SEZGİN