Bugün bendeki heyecanı sormayın dostlarım.Nasıl hazırlandığımı ,yola çıktığımı ahh bir bilseniz.

Bostancı’dan Ümraniye otobüsü allahtan hemen gelmişti.

"Nikah dairesinden geçer mi ?" diye sordum. Sürücü ise

" Yakınındaki durakta inip tekrar arabaya binmeniz gerekiyor " diye yanıtladı.

Teşekkür ederek önce akbiletimi düğmeye bastım ve boş bir yere oturdum.

Belediye otobüsü adım adım ilerliyor; trafik gene son numarasını yapmıştı bana.

"Offfff ! "dedim."Offfffffff ! Ya yetişemezsem..... "

Saat 12.30 dan beri yollardaydım ve o ne 14.15 iner inmez hemen bir taksiye bindim; en nihayet ....

Nikah dairesi çok güzel ama ben içinde kayboldum inanın labirent gibi...

Neyse merdivenlerden çıkar çıkmaz Eminemin sıcacık gülüşü ile karşılaştım.Beyazlar giyinmiş ( melekler gibi güzeldi) İkisi de birbirlerine çok yakışmışlardı.

Gelinle damat, şahitler ,nikah memuru derken

İki seven insan "evetttt !" diyerek mutluluğa yelken açtılar.

Benim gözlerim dolu dolu gizlemeye çalışırken

Eşi tatlı şirinemin alnından öpüyordu.



Mutluluk kapısından adım atarken hoşgörü,sevgi anahtarını ömür boyu saklayın emi ...



KOCAMAN BİR NAZAR BONCUĞU BIRAKIYORUM İKİ GÜZEL YÜREĞE



SEVGİLERİMLE