Bir tek yazarken mutluyum ben.. bir tek kelimelerle oynarken mutluyum.. Güzel bir cümle

görsem ya da edebiyat kokan bir yazı onu hayranlıkla tekrar tekrar okuyabilirim.. Her

kelimesini içime çekebilirim. Tv izlerken bile cümlelerle dikkat ederim acaba yazılarımda

kullanabilecek bir cümle duyar mıyım diyerek.. Kelimeler içimde geziye çıkmış gibidir. Her

an içimde yeni bir kompozisyon oluşturabilirim. En çok hayıflandığım şey anında

oluşturduğum kompozisyonu kağıda yazıya geçiremememdendir. Keşke kalem de elimden

içimden kelimelerin aktığı gibi hızlıca akabilseydi kağıdımın üzerinde.. başım ağrırken bile

yapabildiğim tek şey yazabilmektir. Bazen tüm yaşamsal faaliyetlerim dursa bile içimdeki

kelimelerin akmaya devam edeceğini düşünürüm ve bu beni mutlu etmeye yeter.. Herkes

alay eder benimle edebiyatla yazılarla bu kadar çok ilgilendiğim ilgilenmeyi bu kadar çok

sevdiğim için. Ama gelmez elimden bir şey çünkü ben kelimelerle oynamak için yaratıldığımı

düşünürüm. Dostlar ararım çoğu zaman kendime .. Sadece edebiyatla ilgilenen oyuncağı

kelimeler olan dostlar ararım.. Ne talihsizliktir en yakınlarım dediğim kimseler edebiyatın

´e`sini ile anlayamayacak cinsten kişilerdir.. Uzun uzun düşündüm bununla nasıl başa

çıkabilirim diye bir yol buldum ´sanal edebiyat dostları`.. Artık sanalda da olsa edebiyattan

anlayan kelimelerle uğraşmayı seven insanlarla konuşabiliyorum.. Çoğu benden çok daha

iyi. Ben bu yolda yeni yeni yürüyen bir insan olaraktan çok gerilerinde kalmış olsam bile

onlardan çok şey öğrendiğim kesin.. Allah nasıl insanlar ararsan onlarla dost kılarmış seni..

sanalda da olsa aradığımı bulduğumu düşünmek mutlu ediyor her daim beni..