Ne çabuk unutuldu verdiğin sözler ettiğin yeminler, dilediğin özürler.
Nasıl sevgi nasıl aşkmış anında bitiriliyor. Hani gitmek yoktu, üzmemeye sözün vardı. Ama sen kolay yolu seçtin. Oysa ben seni ne çok sevmiştim. Aslında öfkem sana değil kendime. Çünkü gönlümde aşka dair yer yokken sana olan sevgimden güvenimden dolayı kapıları açtım Selvi boylum. Bu benim hatam.
Sende sana verilen değeri sevgiyi bilemedin be kuzum. Birazda suçu kedinde arasan iyi olur bence. Güzel başlamıştı sevgimiz aşk bahçemiz de ellerinle kazıyarak ektiğin güllerin çiçeklerin tomurcuk olu vermişken, köklerinden kesmek canımı acıttı. Aylarca. Giderken ardında bıraktığın sevdan için, içinde sızı
Yüreğinde ateş yakmadı mı? İnşallah kor ateşler içerisinde yanarsın. Beni bırakıp peşine düştüğün ceylanın da seni bırakır yüz üstü. Benim düştüğüm kör kuyuya sende düşersin Can tanem. Birlikte çıktığımız yolun yarısında yapayalnız kaldım şimdi. Oyna ne umutlar bağlamıştık. Ne hayallerimiz vardı. Geri dönüşünle yıkıldı. Dünyam. Kurtlar kuşlar sevendi gidişine. Her tarafımda kutlar, çakallar var şuanda korkuyorum. Yoksun yanımda,
Tutmuyorsun korkudan titreyen, parmak uçlarım üşümüş ellerimi. Gözlerime bakmıyorsun. Neden aşkım neden değirmiydi. Gitmene. Bak gecenin yalnız sessizliği çöktü dünyama. Sabah olmaz Tan ağarmaz ki, nefesler tutulmuş zifiri karanlık çığlarını dinliyor yaralı yüreğim. Baykuş sesleri inletiyor dört bir yani. Işık böcekleri çıkmıyor, senle birlikte onlarda gitmişler. Sabahleyin sevgi yağmuru da yağmaz. Gönlüm aşksız yüreğim susuz kaldı. Senin yokluğunda.
Gelirde beni affet dersen eder miyim acaba düşüyorum ama maalesef edemi cem. Bir affettim yalvardın yakardın, kabul etim, bu kez aşkında yataklara düşsemde beni bağışla seni affedemicem sevgilim. Affede mi cem. Aslında seni
Çok seviyorum.
GÜLŞEN Sarıoğlu 6.9.2012 saat0.2.30