1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
714
Okunma
Defter!
Sana son kez yazıyorum.Vedalar bana göre değil bilirim. Sessiz kalamadım hiç bir vedaya. Bağıra çağıra bitirdim, bittim..
Kalemim yazdıkça kalbime dokundu. Yüreğimde kabuklaşan yaralara çatlak açtı her bir kelime. Tüm hüzünlü şarkıları sildim belleğimden kanattığın yaralarıma tuz olmasıar diye. Gönlümün yaraları, onları açanlarin yüreğinden daha büyüktü. Yetememek ne kelime, fazla geldi sevmelerim yine de bitirildim bittim... Soruyorum sana defter
Kaç kere kırılır bir kalp? Kaç yanılgı getirir insanı kendine? Kaç sevda tökezletir hayal kırıklığıyla?
Açmayacağım seni bir daha defter!
Adım bile hayal kırıklığıyken burda, kendime eziyet etmeyeceğim. Her bir cümleye umut kokusu sinmiş..İç acılarımı dindiremiyorum... Kalp kırıklarımı sökme vakti.
İnceldiğim yerden kopmuyorum.