Nerden başlayıp nereye gidecek bakalım kelimeler...
Ha sondan başa ha baştan sona ikiside aynı sey KARANLIK...

Bilen bilir anlatmaya luzum yok , elimde eskıden kalem defter karalardım ,
kararmıs, karalanmıs, karanlık hatıralarımı bir melodi şemalinde .
Şimdi her güzel şeyin bittigi gibi bu da bitti ,yerini bilgisayar dediğimiz insan duygularını bile anlayamayacak adı üstünde bilgisayar mış, bilgisayacagına onun için para saydığımız bir çöplük almış herşeyin yerini .

Yine geceyi sabah ettim son sigaralarım yine dilimde acı bir tat bırakıyor,
asfaltımsı bir acı sonra hayatın kendisini düşünüyorum sanki sigara dumanları oksijen olmus ciğerlerimde,
o kadar temız yalansız içersem beni zehirleyecek uzerınde yazıyor paketin.
Hangi kainattayız ? ne diye insanlar söyler can yakacagını şu an gözumde şu sigaradan bile degersizler ken.

Karamsarlık odamın her yanını sarmış durumda tek aydınlık masamın hemen üstündeki çöplükte bulunmakta duygusuz ama duygularımı ifade edebilmem için hala yanmakta.

Şimdi niye yazdın bunları diyenler çıkacak insan midesini bulandıran birşey karşısında kusmalı,ben de tüm içimdekileri çıkartıyorum ortaya ,sonra o safralara bakıyorum ne kadar da koyu birkez daha düşünüyorum herşeye ragmen umut var hayatta diye şimdi içimin karanlıklarından aydınlatılmış küçük odalarına bakıyorum anahtarı yalnız bende olanlarına kimse gelipte kendi iğrenç suretleriyle kanalizasyon çukuruna benzetmesin diye sakladıgım ,saklayabildigim hala .

Evet yazmaktan sıkılmasaydım daha çok yazardım ama son söz ve asıl ana fikir insan nereye bakmak ısterse orayı görür huzurda gam da kendı içinde sen hangisini begendin? ....

En iyi yol arkadaşım melankoli...