Varlığınla bir düş deryasına dalmışcasına yüzdüğüm kuyularım vardı
Zorluğun kollarına atarken kendimi halbuki hiç tereddüt etmezdim
Sadece uzaktan gözlerinle bütünleşmemden vardım karaların yakındığı kipriklerinle


Açılıp kapanıyordum sessizce, akşam pazarlarını içime kuruyordum sanki
Akşamın fakirliği gündüzün gürültüsüyle yoğrulan bir pazar yeriydim
Kalbinin tam ortasında sen hissetmeyecek kadar küçülmüştün
Uzakların yuttuğu bir yol misali..
Ezan sesleriyle doğrulmuş acılarım gebe kaldığım yakınmalarım varken
Ben yine tutunacağım son dalım sevgiye tutunmuştum belkide sevginle yoğrulmuştum


Canımı yakan,bebekler kadar masum kalbinin olduğunu sanmam ama
Senin o yamanmış bez bebeklerinden bir farkın olmadığını öğrenmiştim canımı çok yakmıştın
Belkilerimin içinde boğduğum aslında benimde bunu bilerek susmam
seni sonsuzluk yollarına asmışcasına.
Sadece hayali bir yerde yaşatmam ama sol yanımada yamamam kaçınılmaz gerçekliğin yangınlarıydı
Öyle bir yangındı ki sadece cürmü kadar yeri yakan
Dumansız ateşlerim sadece beni yakan ve içinde seni benden alıp götüren
Aşkları boğazlayan bir yangın vardı..


Söylemeye cahillik yapan yüreğim vardı o iki cümle vardı söyleyemediğim,söyletmediğin
Artık demirini atmış denizlerin konuştuğu yollara adamışsın kendini
Sızılarından bir parça versen seve seve taşıyıcaktı yüreğim
Ardınca koşturduğum o sefalet yollarının artık esiriyim şimdi


Aslında ben herşeyini affettim bir şey hariç tabi
Verdiğimiz sözde başkasına el uzatmak yoktu hayallerimizi inşağ ederken
yıktığın düşlerimin soluksuz sözlerin verdiğimiz emekleri hiç gibi ezip geçmek yoktu
işte bu yüzdendi tüm bunlar bu haykırış bu yakarışlar..
Elveda bile demeden,diyemeden benden geçtin ya işte,işte ben onu hiç affetmedim
Bitişlerindeki çığlıklarıma yamıyan sözlerimi gidişinle pusan yüreğimi
Giderken bende bıraktığın kalbini hiç affetmedim hiç affetmiyeceğim..






Bu günü kadar 60 tane şiir yazdım ve bu şiirin gerçeklerimi ilklerimi ve sonlarımı yaşatan kişiye yazdım artık son yolculuk vakti gelmişti ve son elvedayı burdan yaptım..
hiç affedemediğime .. ve sizdende hiç affedemediklerinize gelsin..