CADI AVI

“itiraf et. Sen cadısın.”
Saçları, yüzündeki kanlarla yapış yapış olmuş sarışın kadın gerçekten perişan haldeydi. Burnu kırılmış, dudakları kanamıştı. Bütün vücudu kan içinde kalmıştı. 5 saattir iki erkek tarafından dövülüyordu.
Papaz, kadının sarı saçlarını ellerine doladı ve sertçe çekti. Kadın keskin bir çığlık attı ve zangocun sert yumruğu yüzüne indi.
“itiraf et. Cadısın sen.”
“hayır, sayın peder. Yemin ederim ben cadı değilim.”
Papaz artık iyice sinirlenmişti. Saçlarını bıraktı. Kadını karşısındaki sandalyeye çöktü:
“o zaman lanetli nehrin kenarında ne işin vardı?”
“peder inanın bana oranın lanetli olduğunu bile bilmiyorum.”
“ ama lanetli olduğunu biliyorsun.”
“peder…”
Kadın ağzında topladığı kanı mecburen tükürmek zorunda kaldı. Papaz istavroz çıkardı:
“sana anlatayım. Şu ana kadar tam 5 cadıyı o nehrin kıyısında elimizden kaçırdık. Bu yüzden orası lanetli... Orada bir kapı var. Cehenneme açılıyor. Ama biz hala o kapıyı bulamadık.”
“ben cadı değil…”
“ve sen de o kapıyı arıyordun, değil mi? elimizden kaçacağını sanıyordun.”
“hayır peder. Kapı falan aramıyordum.”
“ne arıyordun öyleyse? Hadi, itiraf et.”
“sürümden kaçan küçük bir kuzuyu arıyordum. İnanmıyorsanız gidip koyunlarımı sayın. Bir kuzu eksik çıkacaktır.”
“ah siz cadılar çok zekisiniz. Kim bilir? Belki kuzuyu sen yedin. Kapıyı ararken yakalanınca böyle bir yalanı uydurdun. Hadi o lanet olası dişini göster. O masum kuzuyu dişlerinle nasıl parçaladığını anlat.”
“ben cadı değilim. Hem evimde büyü aleti buldunuz mu?”
“bir süpürge. Bu yeterli bir kanıttır.”
“tanrı aşkına. Herkesin evinde süpürge var.”
“tanrının adını ağzına alma.”
“…”
“bak pis cadı. Eğer itiraf edersen sadece yakılırsın. İtiraf etmezsen önce derini yüzer, organlarını çıkarırız. Tabi sen o sırada canlı olacaksın. Sonra vücudunu parçalara ayırıp o lanetli nehre atarız. Karar senin.”
“…”
“peki peki. İtiraf edersen yakılmazsın. Sadece başın gövdenden ayrılacak. Acı hissetmeyeceksin. Artık kaçışın yok cadı. Sonunda öleceksin.”
“ben cadı değilim.”
Papaz ayağa kalktı. Zangoca döndü:
“bir hafta sonra sabah halkın önünde işini bitirin. Çok acı çeksin. Organlarını teker teker çıkarın. Sonra başını boynundan ayırın. Bıçak kör olsun. Boynu koparılırken acı çekmesini istiyorum. Yavaş yavaş yapın ki diğer tüm cadılara ibret olsun. Çığlıkları lanetliler diyarına ulaşsın.” zangoca bakıp başını salladı ve odadan çıktı.

…
Yunus Öklav