Yetmedi mi artı içimizde bıraktığımız çığlıklar..?!

Yetmedi mi artı anaların feryatlarını duyduğumuz.. Cevap versenize daha ne kadar gelecek hiç bitmeyen

asker ölümlerinin haberleri. Daha ne kadar yalan söyleyeceksiniz çocuğunuz şehit oldu diye.. Bir hiç uğruna

ölmedi mi Afyon’da 25 asker.. Şehit Allah yolunda ya da vatanı uğrunda savaşırken öldürülenlere denmez

miydi? Niye hatanızın önünü kapatmak için çocuklarının şehit olduğunu söylüyorsunuz… Bu ülkede en ucuz

olan şey artık insan canı olmaktan çıkacak mı yoksa! Yoksa ekranlarda birbirinizi çekiştirmeyi bırakıp elinizi

taşın altına mı koyacaksınız. Bu yüzden mi susuşunuz.. Cevap veremeyişiniz… Sahi siz sadece baş sağlığı

dilersiniz öyle değil mi? Sonra da yine uyursunuz yumuşacık yastıklarınızda. Doğru ya onlar sizin çocuklarınız

değil ya. Kimin çocuklarıysa onların uykusu kaçsın diyorsunuz değil mi.. Allah bilir kendi çocuklarınızı askere

de göndermeyeceksiniz siz. Ne olacak bir süre asker kaçağı olsunlar sonra bedelliye çeviririz diyorsunuzdur.

Doğru ya paranız çoktur sizin zaten bu ülkede başka kim elini kaldırıp indirmekle zengin oluyor ki..

Hayalleri var bizim çocuğun askere giderse hayalini gerçekleştiremez diyorsunuzdur belki de. Öyle ya parası

olmayanın hayalleri de susmalı bu ülkede değil mi.. Kimi kandırıyoruz ki biz klavyeleri konuşturarak bir şeyleri

düzeltebileceğimizi sanırken.. Hiç mi düşünmüyorsunuz bu milletin bir gün içinde bıraktığı çığlıkları dışarı

çıkarırsa olacakları.. Hiç mi sonunuzun Suriye gibi olacağı korkutmadı sizi. Yeter artık! Yetmeli! Bu ülkede

insanlar ölebilir ama bir yerlerde insanlık bu ölümlerden besleniyor, bilinmeli… Hep böyle ekranlardan

izleyeceğimiz zannedilmemeli.. Gün başlarken gebe olmamalı televizyonlar ölümlere.. Bugün bakalım yine

kimlerin ölümünü duyacağız dememeliyiz artık uyanırken. Sahi burada bir hata oldu değil mi bu ülkede kaç kişi

kimleri kaybedeceğimizi düşünerek uykudan uyanıyor ki! Şimdilik herkeste aynı zihniyet “BANA DOKUNMAYAN

YILAN BİN YIL YAŞASIN!”. Ama bir gün uyanınca böyle olmayacak.. bir gün uyandığımızda artık bunu

demeyeceğiz.
Korkum o gün gelene kadar tek bir gencin yaşamamasından..

Korkum o günlerin gecikmesinden.. Korkum o günleri görememekten…

Korkum bir gün güneşli bir sabah görememekten…