2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1000
Okunma
bir dağ yükü kendi başıma taşıttırdılar bana. çocukluğumu benden aldılar ve bir daha vermediler geri. ben ne yaptım? suçum neydi? niye anlamak istemediler ki beni...
oyun oynarken düşmeye bile hasret kaldım.. dört duvar arasında yaşanmaz çocukluk. bilmediler.. bilemediler.. ne kadar anlatmaya çalışsam beni yere devirdiler.. oysa bu bana yapılan en büyük haksızlıktı. yalnızdım. şimşekler çakarken gök gürlerken korkardım. ama kimse gelmmezdi yanıma. kimse korumazdı beni.
çocukluğumu hapsettiniz işte yalnız başıma ve dört duvar arasına. korkularla büyüttünüz beni. şimdi soruyorum size, bana hala ’bir türlü çocukluktan çıkamadın’ demenizin sorumlusu ben miyim siz mi?
geri istiyorum çocukluğumu şimdi!!!
ne oldu? sustunuz..!!!
Cevap Yaz