0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
574
Okunma
Anneannem minnacık bir kadındı.Kimseye kızmazdı.Kötü laf etmezdi.Lafı gediğine getirip de söylemezdi.Kalp kırmazdı yani...Bilmediğinden değil,akıl edemediğinden de.Yaşamı ciddiye alıp da,mış gibi yapanları,olduğundan farklı görünenleri farkederek,eleştirerek geçirecek zamanı yoktu belkide.Böylece ;Affederdi herkesi..Kızdığında en fazla,benim sadece bir Allahım var derdi.Veee..İlk kez bir ölünün yüzüne baktım bugün.Uyurken gülümsüyordu..Bilmediği bir şehirde,bilmediği insanlar arasında oldu defin işlemi.Lakin işte o bilinmedik insanlar dua etti ona,hiç tanımadan,bilmeden ve çoğu da tesadüfen..Evet,bir Allahı vardı..(sanmayın ki çok sofuydu.Değildi) Lakin bir Allahı vardı.Ona KALPTEN inanırdı .En iyi dosttu demek ki....Ona güzel bir son armağan etti..(Bugün 1.gün ve ben çook özlüyorum seni..)
